اشعار فاطمیه / حضرت فاطِمه زهرا سلام الله علیها دختر پیامبر اسلام(ص) و خدیجه کبری(س) و همسر امام علی(ع) است. امام دوم و سوم شیعیان، زینب(س) و ام‌کلثوم از فرزندان او هستند. زهرا، بَتول، سیده نساء العالمین از القاب وی و اُمّ اَبیها کنیه مشهور او است. آن حضرت در حالی که ۱۸ سال بیشتر نداشت به شهادت رسید.
کِشتی غم
از خجالت تا ابد پیشانی حیدر تر است
مرگ، بعد از تو برای مرد تو شیرین تر است
رفتی ای ام ابیهای نبی اما بدان
مرتضی هم مثل زینب بعد از این بی مادر است
چشم می دوزد به در هر کس عزیرش می رود
من ولی می سوزم از اینکه نگاهم بر در است
ای وجودت ساحلِ امن دل طوفانی ام
کشتی غم های حیدر بعد تو بی لنگر است
فضه هم دارد از اینجا می رود، حق می دهم
زندگی، در خانۀ بی فاطمه زجر آور است
تو تمام قوت زانوی من بودی ببین
اینکه افتاده است از پا پهلوان خیبر است
هر که می افتد زمین با ذکر من پا می شود
چاره بیچارگان است اینکه حالا مضطر است
خسته ام دختر عمو حرفی بزن چیزی بگو
این غریبی که سر قبرت نشسته حیدر است
خانه من که نشد، این قبر خاکی لااقل
خانه امنی برای دختر پیغمبر است
محسنم را هم بغل کن جای من زهرای من
بر دلم مانده است داغ غنچه ای که پرپر است
علی اکبر نازک کار
