دکتر حسین علایی : رفتار مرحوم حجت‌الاسلام والمسلمین آقای سید محمود دعایی در دوران حیات، نماد چرایی علاقه مردم ایران به انقلاب اسلامی و امام خمینی بود.
او یکی از روحانیون مهربان و با صفایی بود که به همه انسان‌ها صرف نظر از سن و سال و مقام و طرز تفکر و گرایش سیاسی آنها احترام می‌گذاشت. او دل داده شدید امام خمینی بود و تا آخر عمر به راه و تفکر ایشان وفادار بود. او از مبارزان بنام مخالف نظام شاهنشاهی بود و تلاش زیادی را برای پیروزی انقلاب اسلامی در کنار مرادش امام خمینی انجام داد. تواضع او به حدی بود که در برخورد با افراد مختلف سعی داشت تا دست و پیشانی آنها را ببوسد.
آقای دعایی برای همه افراد حتی آنهایی که با او مخالف بودند احترام قائل بود. هیچگاه از او سخن نسنجیده و خشن و تند و سرد شنیده نشد. همه کسانی که آقای دعایی را می‌شناختند، او را دوست داشتند زیرا او یک انسان بسیار اخلاقی و عاطفی و پر احساس بود. او اصلاً دافعه نداشت و همه وجودش جاذبه بود. آقای دعایی در روزنامه اطلاعات منشی و دفتردار نداشت و خودش همه تلفن‌‌ها را جواب می‌داد و در دسترس همه بود.
در تشییع پیکر افراد مختلف با گرایش‌‌ها و سلیقه‌های مختلف سیاسی شرکت می‌کرد و بر جنازه آنها نماز می‌خواند.
او روزنامه اطلاعات را به محلی برای انتشار افکار مختلف تبدیل کرده بود. همه جریان‌های فکری می‌توانستند اندیشه‌های خود را در آن منتشر کنند.
دو کلمه حرف حساب گل‌آقا از ابتکارات ماندگار روزنامه اطلاعات در زمان مدیریت حجت‌الاسلام دعایی است.
سید محمود دعایی توانست با استقلال و با خط مشی معتدل خود، حیات روزنامه اطلاعات را حفظ نماید و آن را به خوبی منتشر کند. او که شش بار نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی شد، هیچگاه به دلیل سیاسی، دوستان سابق خود را کنار نگذاشت. او از نادر افرادی بود که سعی می‌کرد سنگ صبور و کمک همه آسیب دیدگان از بعضی رفتارهای دستگاه‌های مختلف در سال‌های اخیر باشد.
سید محمود دعایی فردی فروتن، دلسوز و باصفا بود. درگذشت و رفتن او ضایعه‌ای دردناک برای همه کسانی است که به دنبال اعتدال و همزیستی مسالمت‌آمیز و داشتن مدینه فاضله در جامعه ایران هستند.
او نمونه کاملی از یک روحانی انقلابی طرفدار امام خمینی و برآمده از تفکر انقلاب اسلامی بود. رفتار او می‌تواند معیار خوبی برای فهم انسان‌های انقلابی پرورش یافته در نهضت امام خمینی باشد.
در یک کلام، او برای وصل کردن آمده بود و به دنبال فصل کردن افراد و گروه‌‌ها از یکدیگر نبود.
اذا مات العالم ثلم فی الاسلام ثلمه لا یسدها شی.