عاشورا مهم ترین روز عزاداری در فرهنگ شیعیان سرتاسر عالم است. در روز عاشورا سپاه یزید در برابر تعداد اندک یاران به صف شدند تا بزرگترین جنایت تاریخ را رقم بزنند. عاشورا حرکتی آگاهانه در راه رهایی است. کربلا، آزمون دادخواهی و عدالت گستری است و این حسین است که در برابر دنیای همه یزیدها ایستاده است.
جگر گوشه پیمبر
کیست حق را و پیمبر را، ولی؟
آن حَسن سیرت، حسین بی علی
آفتاب آسمان معرفت
آن محمّدْ صورت و حیدرْ صفت
نُه فلک را، تا ابد مخدوم بود
ز آنکه او، سلطان ده معصوم بود
قرَّه العینِ امام مجتبی
شاهد زهرا، شهید کربلا
تشنه، او را دشنه آغشته به خون
نیمْ کشته گشته سرگشته به خون
آن چنان سر، خود که برَّد بی دریغ؟
کآفتاب از درد آن شد زیر میغ
گیسوی او، تا به خون آلوده شد
خون گردون، از شفق پالوده شد
کی کنند این کافران با این همه
کو محمّد؟ کو علی؟ کو فاطمه؟
صد هزاران جان پاک انبیا
صف زده بینم، به خاک کربلا
در تموز کربلا تشنهْ جگر
سر بریدندش چه باشد زین بَتَر
با جگر گوشه ی پیمبر این کنند!
وانگهی، دعوی داد و دین کنند!
کفرم آید، هر که این را دین شمرد
قطع باد از بُن، ز فانی کاین شمرد!
هر که در رویی چنین آورد تیغ
لعنتم از حق بدو آید دریغ!
کاشکی، ای من سگِ هندوی او
کمترین سگ بودمی در کوی او
عطّار نیشابوری