عاشورا مهم ترین روز عزاداری در فرهنگ شیعیان سرتاسر عالم است. در روز عاشورا سپاه یزید در برابر تعداد اندک یاران به صف شدند تا بزرگترین جنایت تاریخ را رقم بزنند. عاشورا حرکتی آگاهانه در راه رهایی است. کربلا، آزمون دادخواهی و عدالت گستری است و این حسین است که در برابر دنیای همه یزیدها ایستاده است.
آل مصطفی
کاری کز آن بتَر نتوان کرد پس چه کرد؟
گو بعد از این فلک پی کار دگر نگرد!
در کربلا زدند چو آل نبی قدم
صد شعله زد ز سینه کرّوبیان علَم
آن ظلم شد به پای که لرزید آفتاب
از یاد آه سرد، درین نیلگون خیم
آزادهْ سروِ باغ دو عالم، ز پا فتاد
تاریک گشت هر دو جهان، از غبار غم
شد جمع و شور نوحه به هفت آسمان فکند
هر فتنه یی که بود جهان را، ز بیش و کم
از آل مصطفی دم آبی دریغ داشت
ای دل! مجو ز چرخ تو یک شیوه کرم
چون مهتر جهان، طپد از تیغشان به خون
با این سگان، دگر چکند آهوی حرم؟!
بر نیزه اش به معرکه کربلا ببین
آن سر که خورده بود به آن مصطفی، قسم
در سینهْ تاب صبر از این ماجرا نداشت
دل خون شد و ز دیده برون رفت لاجرم
با این قضیه، خون دل ما چه می کند؟!
گرید اگر دو دیده دریا، چه می کند؟!
رفت از میانه، پادشه انس و جان دریغ!
بر باد رفت حاصل کون و مکان دریغ!
در گلشنی که داشت تماشا، عنان خویش
از مطلقُ العنانی باد خزان دریغ!
از دست روزگار برون شد به رایگان
یک دانهْ گوهر صدف کن فکان دریغ!
شد شهسوار قدس، درین تیرهْ خاکدان
با یک جهان ملال، عنان بر عنان دریغ!
نگذاشت چرخ جانب آل رسول حیف!
نشناختند حرمت آن خاندان دریغ!
رفت آنکه شاد بود دو عالم، برای او
وز رفتنش نماند دلی شادمان، دریغ!
از غصِّه سوخت جان و دل عالم این جفا
وین داغ ماند بر دل و جانْ جاودان دریغ!
در گلشنی که خورد ز خوبی بهشت، آب
بر خاک ریختند گل و ارغوان دریغ!
با آن چمن، سپهر ستمگر ببین چه کرد!
پرورد گل به عزّت و، آخر ببین چه کرد؟[۳]
عاشق اصفهانی