قاسم ابن الحسن از نوادگان امام علی علیه السلام و فرزند امام مجتبی علیه السلام است که در واقعۀ کربلا حضور داشت. حضرت قاسم علیه السلام در پاسخ عموی بزرگوار خود امام حسین علیه السلام که نظر او را در مورد مرگ پرسید با شجاعت کامل و اعتقاد و باور حقیقی، مرگ را شیرین تر از عسل دانست و در روز عاشورا شربت شیرین شهادت را چشید و به فوز عظیم شهادت نائل آمد.
نهالِ باغِ امیدم
تو هم شبیه عمویت صدا بزن پدرت را
نفس بکش؛ برسان تا مدینه نامه برت را
به سوره ی مَدَنی دستِ بی وضوی کسی خورد
همان که آیه به آیه گرفت، موی سرت را
نوشت، با قلمِ نیزه روی مصحفِ جسمت
کسی که داد، به من روضه های معتبرت را
شبیه شیشه ی عطری؛ که سنگ خورده شکسته
خدا کند نبَرد باد، تا حرم خبرت را
چرا کشیده شدی آیه ی مقطعه ی من؟
اگر چه قاتلِ تو بُرده است بیشترت را
نهالِ باغِ امیدم؛ ! تبر تو را به زمین زد
و بعد، اسب، لگدمال کرد، برگ و برت را
تو مثلِ حمزه ای و قاتل از عشیره هند است
نشسته روی تو خورده عصاره ی جگرت را
کبوترم!؛ قفست باز شد؛ برو به سلامت
اگر چه سنگ پران ها شکسته اند پرت را
رضا قاسمی