فعالیت در فضای مجازی مستلزم رعایت یک سری موضوعات و نکاتی است که جهت جلوگیری از بحرانها و مشکلات میبایست مورد توجه کاربران قرار گیرد و در صورت رعایت نکردن میتواند تبعات منفی و بدی به همراه داشته باشد.
در زیر به تعدادی از این موضوعات و نکات اشاره میکنیم:
۱- هرعکس، فیلم و خبری را برای عزیزانمان فوروارد نکنیم.
تصاویری که حاوی صحنههای تلخ و دلهرهآور است. دلیلی ندارد چیزی که حال ما را بد میکند را برای کسی بفرستیم که برایمان اهمیت دارد و حال او را هم بد کنیم.
۲- به منبع ارسال پیام دقت کنیم
از خودمان بپرسیم چرا و به چه هدفی این محتوا تولید شده است؟ حقیقت دارد یا یک شایعه و دروغ است؟ وقتی یک خبر دروغ را بازنشر میکنیم ما هم بخشی از چرخه دروغ میشویم. اگر به راستی از دروغ بدمان میآید، آن را بازتولید نکنیم. (سواد رسانهای)
۳- قبل از ارسال کمی فکر کنیم
وقتی میخواهیم خبری را برای کسی ارسال کنیم ده ثانیه فکر کنیم و از خودمان بپرسیم این خبر به طرف مقابل دانش اضافه میکند؟ لبخند میبخشد؟ آرامش میدهد؟ اگر یکی از این سه حالت بود، ارسال کنیم.
۴- فاصله خود را با دیگران حفظ کنیم
اگر با نقد و نگاه کسی مخالف هستیم ما رسالتی برای ادب کردن او نداریم، حرفمان را محترم بزنیم و فاصله بگیریم. حفظ فاصله همیشه باعث حفظ احترام متقابل میشود.
۵- اسکرینشات نگیریم
چتهای دو نفره را برای دیگران ارسال نکنیم. دنیای خصوصی دو نفره را جار نزنیم. یادمان باشد که ما بخشی از آن ماجرا بودهایم. اگر کسی قصد آزار دارد از طریق قانونی پیگیری کنیم.
۶- یادمان باشد پیام ما،نشانگر شخصیت ماست
هر مطلب، عکس یا کامنتی که منتشر میکنیم، به کارت ویزیت ما تبدیل میشود، مشخص نیست بعد از دست به دست شدن چه کسانی آن را میبینند، اما خیلیها بر اساس همان، شخصیت ما را قضاوت میکنند.
۷- “بیشعور”ها را به شهرت نرسانیم.
با فالو کردن، لایک کردن و معرفی افرادی که در شبکههای مجازی ریشهای ندارند و تشنه شهرت هستند و دست به رفتارهای ابلهانه هستند به آنها کمک نکنیم. ما در مقابل هر لایک مسئول هستیم.
۸- هیچکس جز ما در فضای مجازی مسئول حریم شخصیمان نیست.
وقتی عکسی منتشر میکنیم امکان بازپس گرفتن آن میسر نیست، مراقب باشیم چه چیزی را منتشر میکنیم و چقدر به دیگران اجازه میدهیم به حریم شخصیمان وارد شوند. گلههای بعدی سودی ندارد.
۹- راحت در فضای مجازی اعتماد نکینم
«اعتماد کردم و فریب خوردم». این جمله، حرف مشترک تمام کسانی است که در فضای مجازی مورد سواستفاده مالی یا جسمی قرار گرفتهاند. این حرف تلخ است، اما واقعیت دارد: اینجا اصل بر «بیاعتمادی» است. اول شک کنیم بعد اعتماد، تا کمتر پشیمان شویم.
۱۰- گوشی موبایل در دست ما هم گُل است، هم گلوله!
شب، قبل از خواب به این فکر کنیم که در طول روز با آن حال دیگران را بهتر کردهایم یا روان و آبروی کسانی را به قتل رساندهایم؟