Tag: اشعار جدید محرم

ای کاش نامه ام را از یار می نوشتمدر لحظه فراق از دیدار می نوشتم حالا که با رقیه در راه این دیاریای کاش از خرابه از خار می نوشتم رونق گرفته کار نیزه فروش کوفهباید برایت از این بازار می نوشتم افتاده پیکر من بر زیر پای طفلانمی شد، برایت از این آزار می نوشتم آتش درست کردند روی […]

این کوفیان که منتظر لشکر تواندتنها به فکر بستن بال و پر تواند شد زندگی حرام برای کبوترتدر کوفه فکر کشتن نامه بر تواند شرمنده ام که نامه نوشتم میا حسیناین شهر مست بغض پدر مادر تواند اصلا بهار و باغ به کوفه نیامدهپاییزی اند و سرد و به فکر سر تواند شمشیرهای تازه جنگی خریده اندتشنه به خون ساقی […]

در کوچه های کوفه شدم در بدر حسینطعنه شنیده ام به سر هر گذر حسین اینجا کسی پناه به مسلم نمی دهدآواره ام به کوفه ز شب تا سحر حسین دنیا غریب مثل سفیرت ندیده استغربت نصیب من شده در این سفر حسین سرگرم نیزه ساختن حرفه ای شدندجز این نداشتند گمانم هنر حسین اینجا میا که ساقی تو می […]

تن بی سر شده چون بیکس و بی یار شودبازی دست اراذل سر بازار شود ترسم این است بلایی که سر من امدبین گودال سر جسم تو تکرار شود پوشیه چادر خلخال النگو معجرهمه را کوفه نامرد خریدار شود من ندیدم سر خونی نشده در این شهرکودک و پیر کسی وارد دربار شود سنگ از بام کند کار عمود اهنهمه […]

دل بیقرار من می تپد از فراق یاریکه نوشته ام بیاید، به دیار بیقراری چو به عشق پا نهادم، همه هستی ام فنا شدتن من به تیغ و شمشیر و سرم به چوب داری دل من ز بی وفایی، سر من ز سنگ کینهبشکسته اند هر دو ز بلای عشق، آری ز لبم بود روان خون شبیه یم به کاسهز […]

سر کرده ام چه سخت سحرهای شهر راطی کرده ام تمام گذرهای شهر را هر جا که رفته ام به در بسته خورده امکوبیده ام تمامی درهای شهر را گفتند با تو اند ولی کیسه های زرتغییر داده است نظر های شهر را تمرین رقص و هلهله و جشن می کنندآماده می کنند هنر های شهر را آن باغ های […]

یک نفر گشته گرفتار خدا رحم کندبین یک مشت خس و خار خدا رحم کند آن غریبی که پناه همه عالم بودشد پناهنده به دیوار خدا رحم کند و زمانی که شکستند همه بیعت راکوفه شد بر سرش آوار خدا رحم کند هر کجا رفت فقط تیر سه شعبه می دیدگشت این بار عزادار خدا رحم کند همه جا حرف […]

در کوچه ها پیچید بوی آشنایشبوی غریبی نگاه ردّ پایش در کوچه ای که جبرئیل عرش پیمامی آمد از آن جا صدای بال هایش وقتی اذان می داد در محراب کوفهبوی ولایت پخش می شد با صدایش در پیشواز غربت خود اشک می ریختاز آسمان چشم های با خدایش در مغرب این کوچه های نا هماهنگدیگر نمی بیند کسی را […]

دارم وصیت می کنم شاید نیاییبا باد صحبت می کنم شاید نیایی دارد مسیرت را نشانم می دهد باداز روی دروازه تکانم می دهد باد با داغ بی اندازه می گِریم که برگرداز بِین این دروازه می گِریم که برگرد با سر میان کوفیان مهمانم آقاتا لحظه ای که می رسی می مانم آقا روزی که می آیی مرا بشناس […]