پایگاه خبری و تحلیلی رشد

کارش میان معرکه بالا گرفته بود شمشیر را به شیوهٔ مولا گرفته بود تنها میان مردم بیعت فروش شهر انبوه کینه دور و برش را گرفته بود دلواپس غریبیِ امروز خود نبود اما دلش به خاطر فردا گرفته بود دیدی که از ارادت دیرینهٔ حسین یک کوفه زخم در بدنش جا گرفته بود با سنگ، پای بیعت او مهر می زدند باور نکرد از همه […]

آمدم تا باشد، کوفیان یار مناما اکنون یاری، نَبود کنار من یا حسین جان بیا، بر سر جسم منتا سرم را نهم، بر دامانت صلی الله علی الباکین علی الحسینمن سفیر عشقم، از سوی شاه دین هدیه ی کوفیان، بهر من خشم و کینیا رب خود حافظ، فرزند زهرا باش خونم را جاری کن، در راه اوصلی الله علی الباکین […]

بر سر بام گرفتار به صد شیون و آهمی فرستم چه سلامی به اباعبدلله دست بر سینه شدم رو به بیابانم منتو کجای سفری حیف نمی دانم من این لب پاره فقط ذکر تو گفته ست زیادمن گرفتار توام! کور شود ابن زیاد! کوفه شهر پدرت بود ولی حالا نیستغیر بغض علی از چهره شان پیدا نیست کوفیان روی مسافر […]

ای کاش نامه ام را از یار می نوشتمدر لحظه فراق از دیدار می نوشتم حالا که با رقیه در راه این دیاریای کاش از خرابه از خار می نوشتم رونق گرفته کار نیزه فروش کوفهباید برایت از این بازار می نوشتم افتاده پیکر من بر زیر پای طفلانمی شد، برایت از این آزار می نوشتم آتش درست کردند روی […]

این کوفیان که منتظر لشکر تواندتنها به فکر بستن بال و پر تواند شد زندگی حرام برای کبوترتدر کوفه فکر کشتن نامه بر تواند شرمنده ام که نامه نوشتم میا حسیناین شهر مست بغض پدر مادر تواند اصلا بهار و باغ به کوفه نیامدهپاییزی اند و سرد و به فکر سر تواند شمشیرهای تازه جنگی خریده اندتشنه به خون ساقی […]

در کوچه های کوفه شدم در بدر حسینطعنه شنیده ام به سر هر گذر حسین اینجا کسی پناه به مسلم نمی دهدآواره ام به کوفه ز شب تا سحر حسین دنیا غریب مثل سفیرت ندیده استغربت نصیب من شده در این سفر حسین سرگرم نیزه ساختن حرفه ای شدندجز این نداشتند گمانم هنر حسین اینجا میا که ساقی تو می […]

تن بی سر شده چون بیکس و بی یار شودبازی دست اراذل سر بازار شود ترسم این است بلایی که سر من امدبین گودال سر جسم تو تکرار شود پوشیه چادر خلخال النگو معجرهمه را کوفه نامرد خریدار شود من ندیدم سر خونی نشده در این شهرکودک و پیر کسی وارد دربار شود سنگ از بام کند کار عمود اهنهمه […]

دل بیقرار من می تپد از فراق یاریکه نوشته ام بیاید، به دیار بیقراری چو به عشق پا نهادم، همه هستی ام فنا شدتن من به تیغ و شمشیر و سرم به چوب داری دل من ز بی وفایی، سر من ز سنگ کینهبشکسته اند هر دو ز بلای عشق، آری ز لبم بود روان خون شبیه یم به کاسهز […]

سر کرده ام چه سخت سحرهای شهر راطی کرده ام تمام گذرهای شهر را هر جا که رفته ام به در بسته خورده امکوبیده ام تمامی درهای شهر را گفتند با تو اند ولی کیسه های زرتغییر داده است نظر های شهر را تمرین رقص و هلهله و جشن می کنندآماده می کنند هنر های شهر را آن باغ های […]