پایگاه خبری و تحلیلی رشد

آه، بدجور مرا کوفه به هم ریخت حسینهمه شهر به یکباره سرم ریخت حسین باورم نیست که آواره شدم در این شهرنیست پنهان ز تو، بیچاره شدم در این شهر تو نبودی که ببینی چه شبی سر کردمتا سحر گریه به تنهایی حیدر کردم باورم نیست که آواره صحرا شده ایباورم نیست که تو یکه و تنها شده ای کاش […]

پسر فاطمه افتاده ز پا یاور توپیکرم باد به قربان سر و پیکر تو با تو اینقدر بگویم که دگر کوفه میامی زند موج؛ دورویی، نشود باور تو کوچه هایش چقَدَر مثل مدینه تنگ استبود ذکر لب من نام خوش مادر تو جان زینب تو میا کاش ز ره برگردیبیم دارم به اسارت برود خواهر تو بعد تو نیّت این […]

چگونه شکر بگویم که زنده ماندم منبه ماه روضه تو خویش را رساندم من چگونه شکر بگویم اجل امانم دادکه باز چشم تر من به بیرقت افتاد چه قدر شور دلم زد به ماه غم نرسمبه زیر سایه این بیرق و علم نرسم به شوق این دهه شور و ماتمت آقاتمام سال شمردم همه نفس ها را چگونه شکر بگویم […]

زِراه آمده از خانه خدا برگرداگر خودم به تو گفتم بیا نیا برگرد تو را به حیدر کرار بگذر از کوفهبرای خاطر خیرالنساء بیا برگرد برای قامت اکبر٬ دو تا عبا بردارکه جا نمی شود این تن به یک عبا برگرد خدا به خیر کُند شمر چکمه پوشیدهدر انتظارِ تو اِستاده بی حیا برگرد یزید٬ به دستش گرفته چوب منتظر […]

سیر و سلوک من شده آواره بودنبی چاره بودن با وجود چاره بودن هر کس کسی دارد ولیکن من ندارمکاری به جز زانو بغل کردن ندارم من دوست دارم کوچه گرد شب شدن راشب تا سحر دلواپس زینب شدن را رفتند اما یک نفر دور و برم بودآن یک نفر هم سایه پشت سرم بود گشتم ولی این شهر پروانه […]

قسمت این بود تا که در کوفهتو علمدار پرچمش باشی اصلا آنجا تو را فرستادهتا سفیر محرمش باشی کوفه دارد دروغ می گویدمردم کوفه اهل نیرنگند اولش دست می دهند و سپسهمه شهر با تو می جنگند عهد و پیمان کوفیان، مسلم!مثل قوم یهود می شکند دل نبندی به مردم این شهربیعت کوفه زود می شکند جمعیت آمده است و […]

این بی مرامان اهل نیرنگ اند اینجاهم کوچه هم پس کوچه ها تنگ اند اینجا زن هایشان هم خبره جنگ اند اینجااطفالشان هم در پی سنگ اند اینجا بر شانه دیوار کوچه تکیه کردمخیلی برای دخترانت گریه کردم هم زجر ها بسیار و هم آزار بسیارهم دست ها سنگین و هم دیوار بسیار حرف النگو هم سر بازار بسیارحالا به […]

دلم شور می زد که از دور دیدمدو پیغام سرخ از بیابان رسیدند سوارانی از کوفه و غصه هایشکه پیغمبر روضه یک شهیدند رسیدند و از ماجرای تو گفتنداز اینکه نرفتند از کوفه بیرون مگر اینکه دیدند دروازه شهرشده میزبان سری غرق در خون شنیدم که گفتند باز اهل کوفهنمک خورده اند و نمکدان شکستند به جز کاسه کهنه عهد […]

محمل صبرم ز اشک دیده در گل مانده استاز که جویم نسخه درمان که دل درمانده است  خانه بر دوشم هر آن کس که مرا در کوفه دیدیا که در بسته به رویم یا که از خود رانده است  آنقدر شور پذیرایی از تو داشتندهر کسی شمشیر خود را در نمک خوابانده است  سوختم از نیشخند مردم اما بیشترخنده های […]