Category: حضرت مسلم

مرا سفیر فرستاده ای تو، اما حیفبه کوفه نیست کسی همرهِ تو آقا حیف به کوفه نیست کسی منتظر که باز آییحذر کنند ز تو یادگار مولا حیف از آن زمان که تو رفتی مدینه، می گویندکه هست زندگیِ بی شما گوارا حیف! تمام نامه نویسان در انتظار توأندکه خود کنند سرت را به نِی تماشا حیف هزار وعده  خود […]

آقا سلام می دهم از جان و دل به توتا این که بشنوم «وَ علیک السّلام» را آقا کمی اجازه بده درد دل کنمامّا خودت بگو که بگویم کدام را؟! کوچه به کوچه می روم و گریه می کنماز دست بی وفایی این نانجیب ها گفتم بیا به کوفه پشیمان شدم حسینکوفه میا امام غریب قریب ها! این مردمی که […]

کوفه را با تو حسین جان سر و پیمانی نیستهر چه گشتم به خدا صحبت مهمانی نیست به خدا نامه نوشتم به حضورت نرسیدآن چه مانده ست مرا غیره پشیمانی نیست کارم این است که تا صبح فقط در بزنمغربتی سخت تر از بی سر و سامانی نیست جگرم تشنه آب و لبِ من تشنه توستبین کوفه به خدا مثل […]

سفیر اگر بفرستد چه نامه ای بفرستدچه حرف های بدون ادامه ای بفرستد برای اینکه نیایی به دام نیزه و شمشیربه قاتل تو سپرده است نامه ای بفرستد فدای طبع لطیفش که خشک شد، نتوانستبه پیشگاه تو حتی چکامه ای بفرستد به دشمنان قسم خورده یا به مردم نا اهلحسین جان! به که باید ظلامه ای بفرستد؟! حسین فاطمه در […]

انگار در بهشت خدا پا گذاشتیموقتی قدم به مجلس آقا گذاشتیم  در این حسینیه شهدا صف کشیده انداینجا مقدس است که ما پا گذاشتیم  با وحدت عقیده به کثرت رسیده ایماینجا بجای واژه من، ما گذاشتیم شور و شعور ناب حسینی خویش رادر خیمه عزا به تماشا گذاشتیم زانو زدیم اگرچه در این روضه ها ولیدل را میان کرببلا جا […]

مسلمم، دار و ندارم را به دار آویختندکینه های بدر و خیبر را سرِ من ریختند دوست و دشمن ز یک وعده بهم آمیختندکوفه را با دِرهم و دینار بر انگیختند بشکند دستم، نوشتم نامه: ای آقا بیاای فدایت جان من، جان علی کوفه میا مُلک ری آمال کوفی شد، رها شد اهلبیتاز مدارِ زندگی هاشان، جدا شد اهلبیت بعد […]

آه، بدجور مرا کوفه به هم ریخت حسینهمه شهر به یکباره سرم ریخت حسین باورم نیست که آواره شدم در این شهرنیست پنهان ز تو، بیچاره شدم در این شهر تو نبودی که ببینی چه شبی سر کردمتا سحر گریه به تنهایی حیدر کردم باورم نیست که آواره صحرا شده ایباورم نیست که تو یکه و تنها شده ای کاش […]

پسر فاطمه افتاده ز پا یاور توپیکرم باد به قربان سر و پیکر تو با تو اینقدر بگویم که دگر کوفه میامی زند موج؛ دورویی، نشود باور تو کوچه هایش چقَدَر مثل مدینه تنگ استبود ذکر لب من نام خوش مادر تو جان زینب تو میا کاش ز ره برگردیبیم دارم به اسارت برود خواهر تو بعد تو نیّت این […]