پایگاه خبری و تحلیلی رشد ( roshdnews.ir) محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه سابق ایران نوشت: ظاهرا یک میهمان در سمینار کارشناسی ارشد به حرمت کلاس و فضای امن بین استاد و دانشجو خیانت کرده و گفتگوهای کلاسی را دراختیار دیگران قرار داده است. دیگران نیز آن را در اختیار وبسایتی در خارج از کشور گذاشته اند که مدعی آزادی بیان است؛ اما بر خلاف همه اصول حرفهای با دستکاری، تقطیع، جابجایی و تیترسازیهای فرا متنی آن را منتشر کرده است.
محمدجواد ظریف در واکنش به انتشار یک فایل صوتی از وی نوشت: سلام دوستان
«رسم عاشق کشی و شیوه شهرآشوبی» فراگیر شده است.
ظاهرا یک میهمان در سمینار کارشناسی ارشد به حرمت کلاس و فضای امن بین استاد و دانشجو خیانت کرده و گفتگوهای کلاسی را دراختیار دیگران قرار داده است. دیگران نیز آن را در اختیار وبسایتی در خارج از کشور گذاشته اند که مدعی آزادی بیان است؛ اما بر خلاف همه اصول حرفهای با دستکاری، تقطیع، جابجایی و تیترسازیهای فرا متنی آن را منتشر کرده است. سرانجام این صوت دزدانه و دستکاری شده، مورد دستکاری دوباره و بهرهبرداری کسانی قرار گرفته که در پیاهدافی خاص، همواره از آب گلآلوده ماهی میگیرند.
اما چند نکته که برای دانشجویانم روشن است؛ ولی، چون مطالب در عرصه عمومی مطرح شده، تکرار آن را شایسته میدانم:
-همواره مخالف تندروی از سوی هر گروه و جناحی بوده و اشارهام به اندک تندروانی از اصلاحطلبان بوده است که در همان زمان هم رفتارشان مورد تایید اکثریت اصلاحطلبان و رهبران آن نبوده است. ولی متاسفانه رفتار آنها به پای کلیت اصلاحطلبان نوشته شده و میشود.
- گفتوگوی بیسیمی، اشاره به یک روایت برساخته و یا بزرگنمایی شدهای است که در همان زمان مجله گلآقا نیز در کاریکاتور روی جلد خود با ظرافت به آن طراحی اشاره کرده بود.
- برایم منافع ملی ایران شرط اول اندیشگی و رفتاری است؛ بنابراین هیچ جناحی را نه مقدس و نه مطرود میدانم. نگاه انتقادی به رفتار همه احزاب و جناحها لازمه پایبندی به منافع ملی است. همواره کوشیدهام چنین باشم.
- بحثی که در کلاس صورت گرفت، پیرامون نقش و رفتار برخی افراد در تنظیم فهرستهای انتخاباتی بوده است.
دانشجویان حاضر در کلاس گواهی صادق بر نادرستی برداشتهایی هستند که برخی فرصتپیشگان در پی القای آن هستند. با اینهمه، در آستانه نوروز و سال جدید، لازم میدانم اگر برای فرد یا گروهی آزردگی ایجاد شده است، به سهم خود پوزش بخواهم.
غمناک نباید بود از طعنِ حسودای دل
شاید که چو وابینی خیرِ تو در این باشد