متن نوحه می ‌آید از سمت غربت در سوگ شهادت حضرت امام حسین (ع)

عاشورا مهم‌ ترین روز عزاداری در فرهنگ شیعیان سرتاسر عالم است. در روز عاشورا سپاه یزید در برابر تعداد اندک یاران به صف شدند تا بزرگترین جنایت تاریخ را رقم بزنند. عاشورا حرکتی آگاهانه در راه رهایی است. کربلا، آزمون دادخواهی و عدالت گستری است و این حسین است که در برابر دنیای همه یزیدها ایستاده است.

می ‌آید از سمت غربت

می ‌آید از سمتِ غربت، اسبی که تنهای تنهاست
تصویرِ مردی که رفته ‌ست، در چشم‌ هایش هویداست

یالش که همزاد موج است، دارد فراز و فرودی
امّا فرازی که بشکوه، امّا فرودی که زیباست

در عمق یادش نهفته ‌ست، خشمی که پایان ندارد
در زیر خاکستر او، گل ‌های آتش شکوفاست

در جانِ او ریشه کرده‌ ست، عشقی که زخمی‌ترین است
زخمی که از جنس گودال، امّا به ژرفای دریاست

داغی که از جنس لاله‌ ست، در چشم اشکش شکفته ‌ست
یا سرکشی ‌های آتش، در آب و آیینه پیداست

هم زین او واژگون است، هم یال او غرق خون است
جایی که باید بیفتد از پایْ زینب، همین جاست!

دارد زبان نگاهش با خود سلام و پیامی
گویی سلامش به زینب، امّا پیامش به دنیاست:

از پا سوار من افتاد، تا آن‌که مردی بتازد
در صحنه ‌هایی که امروز، در عرصه ‌هایی که فرداست

این اسب بی‌صاحب انگار، در انتظار سواری ‌ست
تا کاروان را براند، در امتدادی که پیداست

محمد علی مجاهدی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *