معرفی کتاب / در آستانه ایام حج تمتع، کتاب «سیری در اسرار و معارف حج» اثر محمدزمان رستمی به همت موسسه بوستان کتاب در ۳۰۴ صفحه به چاپ رسید.
حج، باطن و سرّی دارد که فقط شاهدان و عارفان آن را مشاهده می‌کنند. حج، عبادتی شگفت انگیز و حیرت آور و آکنده از راز و رمز و اشارات اسرار آمیز است. تنها انبیا و اوصیا با فلسفه و اسرار مناسک حج آشنا هستند، اما هر حاجی باید برای درک اسرار و معارف حج، کنجکاوی، پرسش، بحث و بررسی داشته باشد.
این اثر که به اختصار و با رویکردی قرآنی، روایی و عرفانی نگاشته شده، تشنگی و علاقه بیشتری برای تفکر، اندیشه، تامل، تعمق و تدبر بیشتر درباره اسرار و معارف حج ایجاد می‌کند و در واقع فراخوانی است برای اندیشیدن در باب فریضه دینی رمزآلود.
ساختار اثر
این اثر در دو بخش و ۱۱ فصل تالیف شده است؛ در ابتدای این اثر پس از یک مقدمه، به چند مبحث از جمله لزوم درک اسرار حج، توجه به عزت ربوبیت و ذلت بندگی، اندک بودن حج گزاران واقعی، اعلام حج ازسوی ابراهیم(ع)، فضیلت دهه اول ذی حجه، وجوب حج بر مسلمان و غیرمسلمان، پاداش حج و کیفر ترک حج، پرداخته شده است.
نویسنده در بخش اول این اثر که با عنوان «عمره تمتع» نگاشته شده، در شش فصل به میقات و احرام، حرم مکه، مسجد الحرام، کعبه، طواف، و سعی میان صفا و مروه اشاره کرده است. برخی از مباحث این بخش عبارتند از فلسفه حرمت نگاه در آینه، فلسفه حرمت لباس دوخته شده برای مردان، فلسفه حرمت جدال، فلسفه حرمت شکار، و فلسفه حرمت زناشویی در ایام حج، امنیت اقتصادی حرم، کراهت ماندن در مکه، احکام اختصاصی حرم، بهترین مکان‌های مسجدالحرام، راه سلوک ابراهیم(ع) به مقام ابراهیم(ع)، فلسفه طواف و اماکن مسجد الحرام.
«حج تمتع» عنوان دومین بخش از کتاب «سیری در اسرار و معارف حج» است که در پنج فصل با عناوین عرفات، مشعر، منا، رمی جمرات و ذبح قربانی.
برشی از اثر
*فلسفه حرمت لباس دوخته شده برای مردان در ایام حج
لباس احرام مردان نباید دوخته شده باشد. لباس دوخته را می‌توان به طرح‌های گوناگون و اشکال مختلف در آورد تا مایه امتیاز، تشخّص و تفاخر شود. حرمت لباس دوخته، نماد حرمت هر نوع تشخّص است و مُحرِم باید از چیزهایی که سبب تمایز و تشخّص می‌شود، اجتناب کند.
احرام، درس گمنامی، عدم تمایز و گم شدن در دریای انسان‌ها است. احرام، آغاز فناشدن است. هیچ چیز نباید توجه حاجی را به خود جلب کند. اندیشه حاجی باید رها باشد تا پرواز کند. حتی لباس ندوخته نیز نباید توجه را جلب کند. لباس ندوخته اگر گران قیمت، تجملاتی، انگشت نما و تفاخری باشد و تمایز ایجاد کند، جایز نیست. اگر لباس احرام، مندرس، نخ نما، انگشت نما و زمینه زهدفروشی و تمایز باشد، نیز جایز نیست.