Month: مرداد ۱۴۰۱

سر کرده ام چه سخت سحرهای شهر راطی کرده ام تمام گذرهای شهر را هر جا که رفته ام به در بسته خورده امکوبیده ام تمامی درهای شهر را گفتند با تو اند ولی کیسه های زرتغییر داده است نظر های شهر را تمرین رقص و هلهله و جشن می کنندآماده می کنند هنر های شهر را آن باغ های […]

یک نفر گشته گرفتار خدا رحم کندبین یک مشت خس و خار خدا رحم کند آن غریبی که پناه همه عالم بودشد پناهنده به دیوار خدا رحم کند و زمانی که شکستند همه بیعت راکوفه شد بر سرش آوار خدا رحم کند هر کجا رفت فقط تیر سه شعبه می دیدگشت این بار عزادار خدا رحم کند همه جا حرف […]

در کوچه ها پیچید بوی آشنایشبوی غریبی نگاه ردّ پایش در کوچه ای که جبرئیل عرش پیمامی آمد از آن جا صدای بال هایش وقتی اذان می داد در محراب کوفهبوی ولایت پخش می شد با صدایش در پیشواز غربت خود اشک می ریختاز آسمان چشم های با خدایش در مغرب این کوچه های نا هماهنگدیگر نمی بیند کسی را […]

دارم وصیت می کنم شاید نیاییبا باد صحبت می کنم شاید نیایی دارد مسیرت را نشانم می دهد باداز روی دروازه تکانم می دهد باد با داغ بی اندازه می گِریم که برگرداز بِین این دروازه می گِریم که برگرد با سر میان کوفیان مهمانم آقاتا لحظه ای که می رسی می مانم آقا روزی که می آیی مرا بشناس […]

نمی دانم کجایی ای که از بی راهه می آییهمین اندازه می دانم که با شش ماهه می آیی همین اندازه می دانم جدا از چاره ات کردمچرا از خانه ی زهرا چنین آواره ات کردم سرِ دارالاماره جان تو جانی ندارم کهتماشایی شدم حالا که دندانی ندارم که بگو تا کوفه ی مولا کُشِ ناخوش نمی آییبه سوی مردمِ […]

مائیم و شهری که هوایم را نداردمن نه هوایِ بچه هایم را ندارد نامرد دیدم باز مردی کردم آقابا این دو کودک کوچه گردی کردم آقا دیدم که خوشحالند خوش ها جمع هستندمظلومِ من مظلوم کُش ها جمع هستند طوعه در این نامردها یک شیر زن بودتنها پناهم خانه ی یک پیرزن بود بیرون زدم تا شعله بر معجر نیفتدمثل […]

هر آن کسی که نَدارد به دِل غَم، از ما نیستبه سِرِّ عِشق نَشُد هَر که مَحرَم، از ما نیست غَمِ تو را به دِلِ ما خُدا زیاد کُنَدهر آنکه خواسته اَز تو غَمِ کَم، از ما نیست دَلیلِ خِلقَتِ ما خوردنِ غَمِ عِشق اَستمُخالفِ غَمِ ماهِ مُحَرَّم از ما نیست فَقَط هَوای حُسِینیه را هَوَس داریماَسیرِ بَندِ هَوا و […]

صبر کن! شک کرده ام دیگر به خیلی چیزهانامه های کوفه شد، منجر به خیلی چیزها هر چه چشمم گشت دیدم زن صفت در کوچه هاستچشم هایم خورده اینجا بَر، به خیلی چیزها سرصدای چند آهنگر سرم را برده استمی زنند اینجا به روحم ضربه خیلی چیزها سوت و کوریِ در و دیوارشان مصنوعی استمی خورد این خواب مرگ آور […]

نکرده است به عهدش کسی وفا مسلمرسیده ای به سرانجام ماجرا مسلم علی ندیده وفا از اهالی این شهرنشسته ای به امید وفا چرا مسلم؟ نماز مغرب اگر صد هزار تا باشنددوباره یک نفری موقع عشا مسلم دو چشم مردم این شهر کور خواهد شداگر اشاره کند برقی از طلا مسلم ببین که مردتر از مردهاست پیرزنیامید نیست به این […]