دفاع مقدس : اروندرود که عرب‌‌ها به آن شط‌العرب می‌گفتند و از به هم پیوستن رودهای دجله و فرات در القرنه عراق و الحاق رود کارون ایران به آن‌‌ها در مدخل خرمشهر شکل گرفته، یکی از عریض‌ترین رودهای قابل کشتی رانی دردنیامی باشد که پس از عبور از حدفاصل شهر آبادان درایران و بصره و فاو در عراق به خلیج فارس منتهی می‌شود.
ایران و عراق سال‌‌ها سوابق مناقشات طولانی بر سرمالکیت و حق استفاده از این رودخانه مرزی را داشتند که در این رابطه در ۱۵ اسفند ۱۳۵۴ (۶ مارس ۱۹۷۵) درحالی که اجلاس سران‌کشور‌های صادرکننده نفت عضو اوپک درالجزایر تشکیل شده بود با ابتکار و میانجی گری هواری بومدین رئیس‌جمهور وقت الجزایر، صدام حسین که در آن مقطع زمانی معاون فرماندهی انقلاب عراق بود و محمد رضا پهلوی مذاکراتی انجام که منتج به صدور اعلامیه مشترکی گردید که مستند به یکی از بندهای این توافقنامه اروند رود به عنوان یک رودمرزی و با منافع مشترک بین دو کشور ایران و عراق مورد تایید قرارگرفت و مقرر شد طرفین از هرنوع عمل تحریک آمیزی که مانع کشی رانی در این آبراه شود اجتناب ورزند.
علی رغم مفاداین توافق که به امضاء هر دو دولت ذینفع نیز رسیده بود، صدام حسین که با استعفای احمد حسن البکر در ۲۵/۴/۱۳۵۸ به عنوان رئیس جمهورعراق زمام امور را به دست گرفته بود با ادعای حاکمیت مطلق عراق در اروند رود و نادیده گرفتن حق و حقوق قانونی ایران، درتاریخ ۲۷ شهریور ۱۳۵۹ و سه روز قبل از آغاز رسمی جنگ، درمقابل دوربین‌های تلویزیون عراق مبادرت به پاره کردن قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر نمود و متعاقبا در ساعت ۱۴۰۰ روز دوشنبه ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ با نیروهای نظامی بعثی حملات گسترده‌ای را بر علیه ایران از هوا،دریا و زمین شروع و بروز جنگی را رقم زد که یکی از طولانی‌ترین جنگ‌‌ها درآن زمان تلقی شد چرا که مدت زمان جنگ‌های اول و دوم جهانی هرکدام کمتر از ۸ سال ادامه یافته بود، با قید این که صدام بعثی به خیال باطل خود چنین تصوری را داشت که تعدادی از پرسنل ارتش ایران درجوّ اوایل انقلاب تسویه شده‌اند نظامیان ایرانی توان رزمی خود را از دست داده و یارای مقاومت درمقابل تهاجم نیروهای تا دندان مسلح عراقی‌‌ها را نخواهند داشت.
در مراحل اولیه این حملات میگ‌های عراقی با شلیک راکت‌های خود به فرودگاه‌‌ها و پایگاه‌های نظامی مثل فرودگاه مهر آباد تهران، همدان، کرمانشاه، بوشهر، اهواز و سایر شهر‌های ایران تلفاتی وارد و تعدادی از هموطنان عزیزمان را شهید و یا مجروح نمودند.
درطول ۸ سال جنگ عراق علیه ایران شیخ نشین‌های حاشیه نشین خلیج فارس با کمک‌های مالی و دول غربی نیز مانند فرانسه و آلمان و…
با کمک‌های تسلیحاتی و تحویل جنگنده‌های میراژ و انواع سلاح‌های شیمیایی از هرگونه کمکی به رژیم بعثی دریغ نورزیدند با این حال با مقاومت و جانفشانی‌های دلیرمردان نظامی ایران و دیگر نیروهای مسلح از جان گذشته مردمی، ارمغان رژیم متجاوز عراق از حمله به ایران به جز شکست خفت بارچیز دیگری نبود.
ازجمله عملیات‌های مهم وشاخص رزمنده‌های عزیز و سلحشور ایرانی عبارت بودند از
*عملیات ثامن الائمه در ۵/۷/۱۳۶۰ وشکست محاصره حدود یک ساله شهرمقاوم آبادان
*عملیات طریق القدس در ۸/۹/۱۳۶۰ و آزادی بستان و تسلط برتنگه استراتژیک جزابه و پاکسازی ۸۰۰ کیلومتر مربع ازخاک ایران
*عملیات بیت‌المقدس در ۳/۳/۱۳۶۱ که دررابطه با آزاد سازی خرمشهر بودتوسط نیروهای نظامی قهرمان ایران و تکاوران شجاع و ازجان گذشته نیروی دریایی طی نبردی سنگین و بعضا کوچه به کوچه.
ارتش سرافراز ایران دراین جنگ با دادن ۴۸۰۰۰ شهید و تعداد فراوانی جانبازو مفقودالاثر، به جهانیان نشان داد که در اعتلای نام ایران و ایرانی ودر حفظ تمامیت ارضی مملکت خود از هرگونه تلاشی خودداری ننموده و نخواهد کرد.
هزاران درود بر ارتش توانمند و نیروهای مسلح و مدافعان این مرز و بوم و پیشکسوتان نظامی این کهنه سربازان فداکار که درجنگ هشت ساله مصدر خدمات ارزنده‌ای در دفاع از مام وطن بوده‌اند.
ناخدایکم بازنشسته احمد عابدیان