قاسم ابن الحسن از نوادگان امام علی علیه السلام و فرزند امام مجتبی علیه السلام است که در واقعۀ کربلا حضور داشت. حضرت قاسم علیه السلام در پاسخ عموی بزرگوار خود امام حسین علیه السلام که نظر او را در مورد مرگ پرسید با شجاعت کامل و اعتقاد و باور حقیقی، مرگ را شیرین تر از عسل دانست و در روز عاشورا شربت شیرین شهادت را چشید و به فوز عظیم شهادت نائل آمد.
رد پا
بس که شمشیر تنم خورد ز پا افتادم
ای عمو جان به کنارم تو بیا افتادم
جای قاسم همه شب دامن پر مهر تو بود
باورت نیست ببینی به کجا افتادم
عسل از گوشه لبهام زمین می ریزد
بس که نوشیدم از این جام بلا افتادم
بوی پیراهن بابا ز تو حس می کردم
آن یتیمم که بر این خاک عزا افتادم
تیر باران پدرم شد به مدینه اکنون
سنگ باران شده در کرب و بلا افتادم
از بلندی قدم هیچ تعجب نکنی
بند هر مفصل من گشته جدا افتادم
سیزده بار نفس می کشم و می میرم
رد پایم به زمین مانده به جا افتادم
آرزویش همه این بود ببیند نجمه
که چو اکبر به کنار شهدا افتادم
رضا رسول زاده