اخبار هنری / کیهان نوشت: قبلا خیلی از بازیگرها و کارگردانها در این کشور- به زعم آنها خفقان آلود و بسته- فرصت شکوفایی استعدادهایشان را یافتند و با کلی ادعا به همین کشور پشت پا زدند و راهی دیار فرنگ شدند. اما الان زیر غبار فراموشی قرار دارند و بهجای کار هنری، مشغول امور دیگری هستند.
واقعا محسن مخملباف وقتی در ایران بود با مخملباف امروز، قابل مقایسه است؟ بهرام بیضایی هر آنچه انجام داد مربوط به وقتی است که در ایران بود و بعد از اقامت در «آمریکا» دچار مرگ هنری شد. سوسن تسلیمی هم فقط موقع زیست در ایران بازیگر بود و بعد از آن به کارهای دیگری پرداخت.
بهمن قبادی تا وقتی ایران بود مورد توجه قرار میگرفت و بعد از ترک وطن و زندگی در جهان آزاد، عملا نابود شد. حتی گلشیفته فراهانی هم با این همه ادعا، امروز به یک پادوی درجه سه سیاسی تبدیل شده و جایگاه مهمی در سینما به دست نیاورده است و همه آثاری که بازی کرده، متوسط و ضعیف هستند. این وضعیت تقریبا درباره همه بازیگران و هنرمندان و فیلمسازانی که ایران را ترک کردند صادق است.
حقیقت این است که هنرمند ایرانی با ترک وطنش، گویی هنرش را ترک میکند و از نظر حرفهای میمیرد! باید دید سرنوشت «حمید فرخنژاد» بعد از آخرین تجربه بازیگریاش «سقوط» چه خواهد شد؟!