عباس بن علی بی ابی طالب پنجمین پسر امام علی(ع) و اولین فرزند ام‌البنین است. مهم ترین فراز زندگی او حضور در واقعه کربلا و شهادت در روز عاشورا است. در واقعه کربلا فرمانده و پرچمدار سپاه امام حسین(ع) بود و برای همراهان امام حسین(ع) از فرات آب آورد. عباس(ع) دو امان نامه از طرف عبیدالله بن زیاد را رد کرد و در سپاه امام حسین(ع) جنگید و به شهادت رسید
یا ابوفاضل مدد۲
ای گل ام البنین، حامی قرآن و دین
جانی و دردانه ای، بر امیرالمؤمنین
گشته ای بر فاطمه نور دو عین
یاور زینب علمدار حسین
یا ابوفاضل مدد۲
ای کریم با وفا، ساقی کرب و بلا
از ولادت بوده ای، حامی خون خدا
ای امید تشنه کامان حسین
ساقی اطفال عطشان حسین
یا ابوفاضل مدد۲
از کرامت گشته ایم، ما همه مهمان تو
از طفولیت شدیم، ریزه خوار خوان تو
پای تا سر شور و احساسیم ما
باز امشب یاد عباسیم ما
یا ابوفاضل مدد۲
می کنی یاری دین، با دعای فاطمه
بهر آب گشتی روان، سوی نهر علقمه
دشمنان دین و قرآن خدا
از بدن کردند دستانت جدا
یا ابوفاضل مدد۲
ای طرفدار حسین، یار و غمخوار حسین
شد ز هم فرقت دو تا، ای علمدار حسین
جسم تو مانده کنار علقمه
آمده بهر تسلی فاطمه
یا ابوفاضل مدد۲
زد شرر بر جان او، ناله ادرک اخا
بر سر بالین تو، آمده خون خدا
ای که بودی تو مرا یار و امید
در کنار پیکرت قدم خمید
یا ابوفاضل مدد۲
فرق پاک تو شکست، پیکرت در خون نشست
تیر کین دشمنان، یا اخا چشم تو بست
یا اخا خیز و ببین تنها شدم
من اسیر دست دشمن ها شدم
یا ابوفاضل مدد۲