عباس بن علی بی ابی طالب پنجمین پسر امام علی(ع) و اولین فرزند ام‌البنین است. مهم ترین فراز زندگی او حضور در واقعه کربلا و شهادت در روز عاشورا است. در واقعه کربلا فرمانده و پرچمدار سپاه امام حسین(ع) بود و برای همراهان امام حسین(ع) از فرات آب آورد. عباس(ع) دو امان نامه از طرف عبیدالله بن زیاد را رد کرد و در سپاه امام حسین(ع) جنگید و به شهادت رسید
یا ابالفضل(۴)
ای شه با وفا ابالفضل
ای یل کربلا ابالفضل
از چه افتاده بر زمینی
با دو دست جدا ابالفضل
خاک این علقمه برایت منزل ماندن نیست
بعد تو امنیت برای خیمه های من نیست
یا ابالفضل(۴)
ای بهار خزان برادر
ای یلِ نیمه جان برادر
چشم زیبای تو چرا شد؟
پشت خون ها نهان برادر
گر نخواهی به خیمه آیی می کنی ویرانم
من چه گویم به کودکانِ تشنه ی گریانم
یا ابالفضل(۴)
پاسبان حرم به هر شب
جان زینب رسیده بر لب
خیز و شاید ببینی آخر
چشم به راه تو مانده زینب
کودکانِ حرم بگویند با دل بی تابی
گر عمو آیدش ز میدان ما نخواهیم آبی
یا ابالفضل(۴)
ای برادر ببین رسیده
مادرم با قدی خمیده
زیر لب گوید ای ابالفضل
ای مه بین خون تپیده
هر طرف بوی یاس و لاله بوی احساس آید
مادر فاطمه به سوی جسم عباس آید
یا ابالفضل(۴)