عباس بن علی علیه السلام مشهور به قمر بنی هاشم، برادر و یار واقعی امام حسین علیه السلام در واقعه کربلا به عنوان علمدار و یار با وفای آن حضرت تا آخرین لحظات عمر حضور داشت. آوازه دلاور مردی های حضرت عباس(ع) در آن روزگار طنین افکنده بود و دشمن در پی آن بود تا با اقدامی جسورانه، وی را از صف لشکریان امام حسین(ع) در کربلا جدا سازد. در نهایت با عمودی آهنین بر سر مبارک حضرت ابوالفضل(ع) زد و ایشان را به شهادت رساند
سوره اَلرَّحمان
این جوان کیست که در قبضه او طوفان است؟
آسمان زیر سُم مرکب او حیران است
پنجه در پنجه آتش فِکَنَد گاهِ نبرد
دشت از هیبت این معرکه، سرگردان است
مشک بر دوش گرفته ست و دلش را در مُشت
کوه مردی که همه آبروی میدان است
تا که لب تشنه نمانند غریبان، امروز
می رود در دل آتش، به سر پیمان است
این طرف، کوه جوانمردی، ایثار، شرف
روبرو قوم جفا پیشه و سنگستان است
خیره بر خیمه زینب شده و می نگرد
کودکی را که تمامی عطش و گریان است
سمت خون: علقمه در آتش و در سمت عطش:
خیمه ها شعله ور و بادیه اشک افشان است
این که بر صفحه پیشانی او حک شده است
آیه هایی است که در سوره اَلرَّحمان است
جلیل دشتی مطلق