قاسم ابن الحسن از نوادگان امام علی علیه السلام و فرزند امام مجتبی علیه السلام است که در واقعۀ کربلا حضور داشت. حضرت قاسم علیه السلام در پاسخ عموی بزرگوار خود امام حسین علیه السلام که نظر او را در مورد مرگ پرسید با شجاعت کامل و اعتقاد و باور حقیقی، مرگ را شیرین تر از عسل دانست و در روز عاشورا شربت شیرین شهادت را چشید و به فوز عظیم شهادت نائل آمد.
بی زره
بی زره آمده، پُر باده تماشا دارد
قد و بالای حسن زاده تماشا دارد
پنجه در پنجه گرگانِِ عرب می جنگد
پیشِ او خصمِ ور افتاده تماشا دارد
قاسم ابن الحسن ست و نَفَسش مولایی
رزمِ این عاشق دلداده تماشا دارد
«با رجز خوانی این ابنُ الحسن غوغا شد»
«دشت از خونِ بهم ریختگان دریا شد»
شیِرِ غرّانِ حسین است عجب رزمنده
ماهِ رخسارِِ جمالش چقدر تابنده
داده بر نسلِ حسن، عزّت و شوکت قطعاً
نامِ او تا ابدالدهر شده پاینده
با ظهورِ پسر فاطمه معلوم شود
قدرِ شهزاده پُر از حسنی آکنده
«قوّت بازوی او مثلِ علی اکبر بود»
«سیزده ساله ولی آینه حیدر بود»
لشگرِ کوفه فراری شده میدانش
مادرش گفت: که جانم بشود قربانش
آن چنان جنگ کند تن به تن و بی پروا
پهلوانانِ عرب پیر و جوان حیرانش
«طیّب الله»ز لب هایِ حسین می شنود
راضی از او شده واللّه قسم جانانش
«قاسمِ جنّت و دوزخ شده با شمشیرش»
«صحنه کرببلا پُر شده از تکبیرش»
محسن راحت حق