لزوم توبه
صفحه عقیدتی: غلام حیدر حسینی / امام باقر علیه‌السلام فرمود: شادی و خرسندی پروردگار به مراتب شدیدتر است در مورد توبه بنده‌اش، از کسی که تمام دارائی و مالش در شب تاریک گم شده و سپس پیدا شود. چقدر شاد می‌شود، خداوند وقتی بنده‌ای از بندگانش توبه کند شادی او شدیدتر است. (میزان‌الحکمه به نقل از اصول کافی، ج۲، ص۴۳۵)
از موضوعات بسیار مهمی که در آیات و روایات به آن پرداخته شده است موضوع توبه است. در اینکه عوامل فراوانی وجود دارند که انسان را به بیراهه می‌کشانند و از خود دور می‌کنند شکی نیست، چنانکه در بحث‌های گذشته به آن اشاره شد. مانند شیطان، نفس امًاره، رفیق بد و عوامل متعدد دیگری که باعث می‌شوند بنده گناه کند و دستورات خدا را زیرپا بگذارد و از خدا دور شود. در اینجا این سوال پیش می‌آید آیا راهی برای بازگشت وجود دارد؟
توبه کردن بسیار پسندیده است. در آیات قرآن و روایات بسیار سفارش شده به اینکه افرادی که به هر طریقی به گناه آلوده شدند راه نجات و بازگشت برای آنها باز است. ناامیدی و یاس از رحمت خداوند خودش گناه بزرگی است، خداوند توبه‌کنندگان را دوست دارد.
باز آی باز آی هر آنچه هستی باز آی
گر کافر و گبر و بت‌پرستی باز آی
این درگه ما درگه نومیدی نیست
صد بار اگر توبه شکنی باز آی
بنابراین در توبه به روی افراد باز است. گر گدا کاهل بود، تقصیر صاحب‌خانه چیست. البته توبه ارکان و اساس و پایه‌هائی دارد که در روایت ذکر شده مانند ندامت و پشیمانی قلبی، استغفار بوسیله زبان، ترک گناه بوسیله اعضاء و جوارح و عزم جدی به اینکه برنگردد. اگر بنده برگشت، خداوند نیز مهربان و توبه‌پذیر است و کسی که توبه کرد از گناه، رسول خدا(ص) فرمود مانند کسی است که گناه نکرده باشد.