مقالات مذهبی / ماه رمضان به نیمه راه که می‌رسد، آسمانیان بر گِرد زمین طواف می‌کنند، حضرت مجتبی طلوع می‌کند؛ او اولین نواده نبوت و اولین زاده امامت است.
فرآمد اول
به گزارش ایرنا، در پانزدهم ماه رمضان المبارک سال سوم هجرت و در خانه زهرای مرضیه عطر سیب بهشتی به مشام جان رسید و فرزندی چشم به جهان گشود که ولادت او باعث شادی و سرور نبی مکرّم اسلام شده است. او را «حسن» نام نهادند.
قنداقه اش را نزد پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله بردند و حضرت مهر دلش را، نور نگاهش را، شکوه تبسمش را، و زیبایی رخسارش را در صورت دل انگیز امام حسن علیه السلام دید.
از پیامبر بزرگوار، حضرت محمّد(ص) نقل شده است که خطاب به ایشان فرمودند: ای حسن، تو از جهت آفرینش و اخلاق شبیه من هستی.
حُسن حسن، نیمه سیبی است که پیامبر به فاطمه هدیه داد. نگاه فاطمه به هر طرف رو کند، آفتاب به آن سو رو می‌کند؛ فاطمه ملکه آفتابگردانهای دنیاست و حسن علیهالسلام، گلی که در سایهاش قد کشیده است.
امروز فرشته ها جشن ساده علی(ع) و فاطمه(س) را چراغانی می‌کنند. امروز گلدان آغوش فاطمه، سرشار از عطر این گلِ آسمانی خواهد شد. امروز بوی سیب، مدینه را بیهوش می‌کند؛ سیبی که عطرش، روزها و سالها و قرنها را در مینوردد، سیبی که عرشی است.
اینجا خانه فاطمه است. اینجا ملکوت عطر سیب است. امروز کائنات در هوای سیب شناورند، حالا هر کس یک جرعه از این عطر آسمانی میخواهد؛ هرکس میخواهد کفشهای نسیم را بپوشد و یک سبد بهشتی با خودش بیاورد. امروز روزِ نزول عطر سیب و بالِ فرشته است.
فرآمد دوم
امام حسن مجتبی علیه السلام پس از شهادت پدر بزرگوار خود به امر خدا و طبق وصیت آن حضرت، به امامت رسید و حدود ۶ تا هفت ماه به اداره امور مسلمین پرداخت.
درباره ابعاد علمی و صفات پسندیده اخلاقی مانند تواضع، جود و بخشش، کرامت، سخاوت، علم و دانش، شجاعت؛ نقل های تاریخی فراوانی وجود دارد که در کتب تاریخ اسلام و تاریخ زندگانی ائمه معصومین(ع) مکتوب می باشد، مانند داستانی که در باره تواضع و بر خورد شایسته با مردم و به خصوص تهیدستان در تاریخ آمده است که امام حسن(ع) در محلی نشسته بودند، هنگامی که خواستند از آن جا بروند شخص تهیدستی وارد شد، امام (ع) به او خوش آمد گفت و او را مورد محبت قرار داده و به او فرمود: “تو به هنگام بلند شدن ما آمدی آیا اجازه می دهی که برویم”؟ مرد گفت: آری، ای فرزند رسول خدا.
این گل باغستان علی و فاطمه، پنج بار با پای پیاده به حج رفت. سه نوبت دارائیش را با خدا تقسیم کرد و دو نوبت از تمام مال خود برای خدا گذشت. گفته اند که “امام حسن علیه السلام در زمان خودش عابدترین و بی اعتنا ترین مردم به زیور دنیا بود”.
فرآمد سوم
ستم و دد منشی، شکنجه و قتل مسلمانان و علویان، تحریف احادیث نبوی و در یک کلام، شبیخون بر عقاید اسلامی، بر رنج صبورانه غریب مدینه افزود.
سرانجام امام حسن علیه السلام در ۲۸ صفر سال ۵۰ هجری قمری به دست همسر فریب خورده اش مسموم شد و به شهادت رسید. غریب کربلا به بالین غریب مدینه آمد و بر حال مولایش گریست. هنگامی که امام حسن علیه السلام به حال احتضار رسید، فرمود: ” مرا به حیاط خانه ببرید ” آنگاه به آسمان خیره شد و فرمود :” خدایا ! به تو پناه می آورم که تو نزد من قوی ترین هستی .”
میلاد کریم سبزپوش باغ فاطمه، تنهاترین سردار لشکر حیدر و غریب شهر پیامبر تهنیت باد.