اخبار مذهبی / چهارم دیماه (بیست و پنجم دسامبر) سالروز تولد حضرت عیسی‌بن‌مریم(ع) پیامبر بزرگ و اولوالعزم الهی است که ۶۲۱ سال قبل از هجرت پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه وآله وسلم متولد گردید. در دوران ولادت حضرت عیسی(ع) یهودیان تحت سیطره رومیان، علیرغم اینکه نشانه‌ها و معجزات برحق آن حضرت را مشاهده کردند، باز به مخالفت برخاستند اما حضرت مسیح تعلیمات خود را که مبتنی بر شریعت الهی و پرستش خدای یکتا بود با همه سختی‌ها و مشکلات به جامعه آن روز عرضه کرد و دین آسمانی او به مرور گسترش فزاینده‌ای یافت. در طول زمان متاسفانه انحرافات زیادی در دین مسیحیت ایجاد شد که امروز همچنان پیروان مسیحیت از آثار آن انحرافات رنج می‌برند و جامعه مسیحی با فاصله گرفتن از معنویت روی به مادیگری آورد و همین موضوع دنیای مسیحیت را به بیراهه‌ای سردرگم کشاند که امروزه دولتمردان غربی بنام مسیحیت در اقصی نقاط جهان به ظلم و ستمگری مشغولند. امام خمینی رضوان‌الله‌تعالی‌علیه در طول حیات پربرکت خود بارها درباره بیراهه‌های دنیای مسیحیت سخن گفتند و وظایف روحانیت مسیحی در شرایط امروز جامعه بین‌المللی را گوشزد کردند. به مناسبت سالروز میلاد حضرت مسیح علیه‌السلام گزیده‌ای از بیانات امام خمینی در جمع تعدادی از اسقف‌ها، کشیش‌ها و مقامات دینی کلیسا و مدرسین دانشگاه‌های مسیحیت را تقدیم خوانندگان گرامی روزنامه می‌نمائیم.
من متقابلاً ولادت عیسی مسیح را به همه ملتهای مستضعف دنیا و به ملت مسیح و به مسیحیان هم میهن‌مان تبریک می‌گویم. عیسی مسیح همه چیزش معجزه بود… همه انبیا معجزه هستند، و همه برای ساختن بشر آمدند. همه می‌خواهند که بشر به راه مستقیم الهی سیر کند، و همه می‌خواهند که تمام افراد بشر در صلح و صفا و برادری زیست کنند. این وظیفه مامورین الهی است که در دنیا آمده‌اند برای اینکه بشر را از این عالم به عالم بالا ببرند. و یک وظیفه هم روحانیین ملتها دارند؛ روحانیین مسیح، روحانیون مسلم، روحانیون یهود، همه روحانیون. و آن وظیفه تبعیت تام از پیغمبرها، و از آنهایی که آمدند برای تربیت بشر و برای صلح و صفا بین تمام افراد بشر. روحانیون در مرتبه اول واقعند برای تحقق دادن به آرمانهای انبیا که همان وحی الهی است. روحانیون یک وظیفه الهی دارند که این وظیفه الهی بالاتر از آن وظایفی است که سایر مردم دارند. یک مسئولیت الهی دارند. روحانیون مسئولند در مقابل پیامبران و در مقابل خدای تبارک و تعالی. مسئولند که تعلیمات انبیا را به مردم برسانند و دست مردم را بگیرند و از این گرفتاریهایی که دارند نجات بدهند.
مردم دنیا امروز مبتلا هستند به قدرتهای بزرگ، و به قدرتهایی که شیطانی هستند و در مقابل انبیای بزرگ ایستادند و نمی‌گذارند تعلیمات انبیا تحقق پیدا بکند. روحانیت مسیح یک خصوصیت زیادی دارد، و آن اینکه قدرتهای بزرگ مسیحی هستند، مدعی مسیحیت هستند و آن قدرتهای بزرگند که در دنیا برخلاف تعلیمات خدای تبارک و تعالی که به همه انبیا تعلیم فرموده است و برخلاف تعلیمات عیسی مسیح عمل می‌کنند. روحانیت مسیح موظف است به حسب تعلیمات مسیح، و به حسب تعلیم خدای بزرگ که با این قدرتهایی که برخلاف مسیر انبیا و برخلاف مسیر مسیح رفتار می‌کنند مبارزه معنوی بکنند. آنها را ارشاد بکنند به ملت مسیح. هدایت کنند ملت مسیح را که تبعیت از این قدرتهایی که بر ضد مسیح هست نکنند. من وقتی با روحانیین مسیح مواجه می‌شوم باید مسائلی که مربوط به روحانیت است عرض کنم. مسائل مربوط به شما این است که مسائل دنیا را آنطور که هست بررسی کنید، و ببینید به ملتها از دست مدعیان مسیحیت چه می‌گذرد. شما آمدید ایران و معلوم نیست بتوانید در ایران آن قدر بمانید که شهدای ما را ببینید، قبور شهدای ما را ببینید. شما در بهشت زهرا رفتید و قبور یک عده از شهدا را دیدید. هر جای ایران بروید از این قبور هست. شما معلولین ما را ندیدید. هر جای ایران بروید کسانی که دست و پای خودشان را از دست دادند و مجروح شدند، معلول شدند و از زندگی ساقط شدند خواهید دید. چه خوب بود که شما مسیحیین و شما روحانیین مسیح یک مدتی می‌ماندید در ایران، و به شهرهای مختلف ایران و به دهات و روستاهای مختلف ایران می‌رفتید، و مشاهده می‌کردید آثار جرم آن کسی را که طرفدار او روسای جمهور آمریکا بودند. آن کسانی که آمریکا به ما تحمیل کرد و روسای جمهور آمریکا تحمیل ما کردند…. شما روحانیت مسیح باید مسیح را از این تنگنایی که ایجاد کرده‌اند روسای جمهور شما، نجات بدهید. مسیح چشمش به علمای مسیحیین و سایر قشرها، روشن است. مسیح چشمش این است، مطالعه می‌کند، تحت نظر قرار داده است شما را، که شما با این ظالمهایی که با بشر اینطور کردند چه رفتار می‌کنید. آیا در کلیساهای شما هیچ وقت راجع به این جرایم صحبتی شده است؟ آیا از پاپ انکاری راجع به این مصایب شده است؟ آیا پاپ که ما را به حسب آن چیزی که در روزنامه بود محکوم کرده است…، پاپ مطلع هست از اینکه اینها چه بودند و چه هستند؟ آیا محکوم کردن یک ملت ضعیف در خور شان یک روحانی است که خود را روحانیت بزرگ مسیح می‌داند؟ آیا محکوم کردن آنهایی که پنجاه سال در زیر یوغ این قدرتهای بزرگی که با طرفداری حکومتهایی که خودشان را به مسیح نسبت می‌دهند و می‌گویند مسیحی هستیم، آیا هیچ وقت به اینها انکار شده است؟ آیا روحانیین مسیح انکار این اعمال ظالمانه‌ای که برخلاف دستورات عیسی مسیح – سلام‌الله‌علیه – است، هیچ وقت انکار این مسائل را کرده‌اند؟ ما در پاریس در عید مولود حضرت مسیح اعلام می‌کردیم و راجع به مظالمی که شده است، آنجا چیزهایی نوشتیم، و مع الاسف گفته شد که پاپ اجازه نشر آن را ندادند. چرا باید یک روحانیت بزرگ مسیح با مظلومها اینطور عمل کنند؟ چرا باید روحانیت بزرگ مسیح مظلومها را محکوم کنند و طرفداری از ظالم کنند؟
آیا شماها اطلاع ندارید از این جریمه‌هایی که در اینجا واقع شده است؟ آیا شما اطلاع ندارید که یک ملتی را تمام ذخایرش را بردند و خودش گرسنه مانده است؟ آیا اطلاع ندارید که یک ملتی را چندین سال؛ در طول پنجاه سال، با زجر و زحمت تحت فشارها قرار دادند و همه دارایی او را به دولتهای بزرگ دادند؟ آیا روحانیت مسیح اطلاع ندارد که برخلاف گفته همه انبیا و برخلاف گفته مسیح داراییهای ایران را آقای کارتر حبس کرده است، سد کرده است در همه بانکها؟ آیا عیسی که برای عدالت آمده است و مردم را به عدالت می‌خواهد وادارد، و شما موظفید که عمل کنید به آن چیزی که عیسی مسیح فرموده است و ظالمها را وادار کنید به عمل کردن. آیا مطلع هستید که یک ملت ضعیف را چطور می‌خواهند در تحت فشار قرار بدهند؟ آیا مطلع هستید که حصر اقتصادی که آقای کارتر می‌خواهد انجام بدهد، معنایش این است که می‌خواهد – در نظر او این است – که سی و پنج میلیون جمعیت از گرسنگی بمیرد؟ آیا آقای پاپ مطلع از این مسائل هست و ما را محکوم می‌کند؟ یا به او بد مسائل را می‌رسانند؟ اگر مطلع هست وای به حال ما و وای به حال مسیحیت و وای به حال علمای مسیح، و اگر مطلع نیست وای به‌حال واتیکان. چرا باید شما آقایان که آمدید اینجا مسائل را آنطور که هست ادراک نکنید و به واتیکان چرا نباید برسانید؟ آیا واتیکان از شما قبول نمی‌کند؟ آیا واتیکان از اشخاصی که طرفدار ابرقدرتها هستند و طرفدار ظالمها هستند قبول می‌کند مسائل را، از مظلومین قبول نمی‌کند؟ آیا مظالم این ابرقدرتهایی که خودشان را به مسیحیت زدند و می‌چسبانند به حضرت مسیح، این مظالمی که اینها کردند، به کجا باید گفت؟ با کی باید در میان گذاشت؟ با شما روحانیین مسیح باید در میان گذاشت؟ با آقای پاپ باید در میان گذاشت؟
صدای ما به آقای پاپ می‌رسد؟ می‌گذارند برسد؟ اگر رسید ترتیب اثر به صدای مظلوم می‌دهد ایشان؟ بنای ایشان هست که با مظلومها، با آن اشخاصی که تحت ظلم هستند و برخلاف دستورات حضرت مسیح با آنها عمل می‌شود یک معارضه‌ای بکند؟ ایشان از این مظالمی که الآن در دنیا واقع می‌شود و با دست رئیس‌جمهور آمریکا واقع می‌شود و قبلاً شد و به دست روسای جمهور واقع شد، ایشان بی‌اطلاع هستند؟ ایشان نمی‌دانند در فلسطین و لبنان و ویتنام و سایر جاها چه می‌گذرد و از کی این مظالم واقع می‌شود؟ به آقای پاپ این مسائل اصلاً نمی‌رسد؟ ایشان در محاصره هست و کسی با او نمی‌تواند صحبت بکند؟ یا می‌دانند، مطلع‌اند، مسائل را می‌دانند و ساکت نشستند؟ ما این سوال را داریم که چرا سکوت در مقابل ظلم؟ این دستور حضرت مسیح هست!؟ چرا واگذار کردند ابرقدرتها را به حال خود تا هرچه جنایت می‌خواهند بکنند و هرچه مظلومان را می‌خواهند از بین ببرند؟
عیسی مسیح که پیامبر صلح هست و می‌خواهد صلح در دنیا باشد و الآن عید صلح هست. شما می‌دانید که در عید صلح در این مواردی که الآن اینها مشغول جنگ هستند چه می‌گذرد؟ شما از امثال این روسای جمهور باور می‌کنید که یک وقت می‌آیند و دعا می‌کنند، دعای آنها را باور می‌کنید؟ شما این تبلیغاتی که الآن در آمریکا بر ضد ما می‌شود، این روزنامه‌هایی که بر ضد ما تبلیغ می‌کنند، این رادیوها و تلویزیونهایی که بر ضد ما تبلیغات می‌کنند، آیا از آنها مطلع هستید؟ آیا از وضع مظلومها مطلعید و می‌دانید که این تبلیغات بر ضد مظلومها و بر وفق مرام ظالمهاست؟ شماها وظیفه ندارید که از این تبلیغات جلوگیری کنید؟ آقای پاپ وظیفه ندارند که هدایت کنند اینهایی که بر ضد مظلومین قیام کردند؟ با قلم خودشان، با قدم خودشان، با همه وسائل تبلیغاتی بر ضد مظلومین قیام کردند، آقای پاپ وظیفه ندارند از اینها جلوگیری کنند؟ پس کی وظیفه دارد؟ مذهب مسیح را کی باید ترویج کند؟ کی باید تعلیمات مسیح را به مردم بگوید؟ فقط تعلیمات مال آن قشر پایین است؟ تعلیمات مال این زاغه‌نشینان است؟ تعلیمات مال کشاورزان است؟ یا اولی به تعلیمات آن طبقه بالا هستند؟ آیا نباید آنها را به تعلیمات مسیح آشنا کرد؟ مذهب مسیح را دریابید.
(صحیفه امام، ج۱۱، صص۴۱۲)