اخبار سیاسی/ محمد قوچانی رئیس کمیته سیاسی حزب کارگزاران سازندگی در گزارشی که در روزنامه سازندگی منتشر شده با تیتر «عبور از انفعال» به دیدار اعضای کمیته سیاسی این حزب باروحانی پرداخته است.
به گزارش خبرآنلاین، در این گزارش آمده است:
عصر روز دوشنبه سوم مهرماه ۱۴۰۲، در اوج بازگشت موج جدید ترافیک تهران جلسه دیدار اعضای کمیته سیاسی حزب کارگزاران سازندگی ایران با دکتر حسن روحانی، رئیس پیشین جمهوری رأس ساعت ۴ شروع شد؛ در حالی که هر یک از اعضا برای رسیدن بهنگام به جلسه از وسیله نقلیه متفاوتی از موتور تا اسنپ و تپسی و …. استفاده کرده بودند. روحانی هم پنج دقیقه به چهار وارد دفترش شد و آنگاه یک‌یک میهمانان آمدند: سیدحسین مرعشی (دبیرکل)، محسن هاشمی‌رفسنجانی (رئیس شورای مرکزی)، محمد عطریان‌فر، علی هاشمی، فاطمه سعیدی، سیدافضل موسوی، جهانبخش خانجانی، حامد منتظری و امیر اقتناعی. بنده نیز به عنوان رئیس کمیته سیاسی حزب زودتر از دیگران در انتظار همفکران بودم.
این اولین جلسه از جلسات مصوب کمیته سیاسی حزب کارگزاران سازندگی برای تصمیم‌گیری درباره انتخابات مجلس دوازدهم بود که قرار است با رهبران اصلاح‌طلب و اعتدال‌گرا، به خصوص آقایان خاتمی، سیدحسن خمینی، حسن روحانی، علی‌اکبر ناطق‌نوری، عبدالله نوری، اسحاق جهانگیری، بهزاد نبوی و… برگزار شود که اولین جلسه آن با رئیس پیشین جمهوری در ۳ مهر ماه برپا شد.
هدف کارگزاران از این جلسات رایزنی و کمک به جمع‌بندی اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان برای تصمیم‌گیری در مورد انتخابات آینده است؛ فارغ از آنکه این جلسات به مشارکت یا عدم مشارکت بدل شود. گرچه کارگزاران نهاد انتخابات را اساس جمهوریت نظام می‌داند اما موج اعتراضات سال ۱۴۰۱ سبب شده است بدنه جامعه، حتی در جبهه اصلاحات با تردید به انتخابات بنگرند و با وجود به بن‌بست رسیدن راهکارهای دیگر، به خصوص در خیابان هنوز اشتیاقی به انتخابات دیده نمی‌شود و همین سبب محافظه‌کاری اصلاح‌طلبان در سیاست‌ورزی شده است تا جایی که در میانه دو راهبرد کاملاً متضاد مشارکت و تحریم گرفتار شده‌اند.
کمیته سیاسی کارگزاران در سندی درون‌تشکیلاتی تصمیم گرفت راهبرد انتخاباتی خود را در سه فصل تنظیم کند:
فصل اول: مباحث تحلیلی / گفتمانی:
شامل دو مبحث: ۱. شرایط انتخابات: که می‌تواند الف. مشارکت بی‌قیدوشرط یا ب. تحریم بی‌قیدوشرط و نیز ج. مشارکت مشروط به شرایط مطلوب باشد. این شروط از نظر کارگزاران از دو اصل خارج نیست:
یک. مشارکت بالا که مخاطب آن ملت ایران است و برای حصول آن باید ملت را به مشارکت قانع کرد.
دو. رقابت بالا که مخاطب آن حاکمیت ایران است و به ویژه نهاد دولت و شورای نگهبان باید زمینه آن را فراهم سازند.
ارزیابی کارگزاران از این مباحث گفتمانی تاکنون در مهرماه ۱۴۰۲ این است که نه ملت و نه حاکمیت هنوز مهیای مشارکت و رقابت بالا در انتخابات پیش‌رو نیستند و با وجود تاکیدات رهبری در سخنرانی‌های بهار ۱۴۰۲ اعلام شیوه جدید پیش‌ثبت‌نام دامنه رقابت و در نتیجه مشارکت در انتخابات را محدود کرده است؛ مگر آنکه اتفاق تازه‌ای رخ دهد.
۲. صورت حضور در انتخابات است که می‌تواند الف. حضور انفرادی حزب کارگزاران باشد که کمیته سیاسی به آن رای منفی داده است اما اشکال حضور ائتلاقی حزب نیز منطقاً در چهار صورت ممکن است: یکم. در قالب جبهه اصلاحات که سازوکار طبیعی فعالیت کارگزاران است، دوم. در قالب جبهه جدیدی از اصلاح‌طلبان مانند جبهه جمهور که در انتخابات سال ۱۴۰۰ از همکاری برخی احزاب اصلاح‌طلب شکل گرفت. سوم. در صورت جبهه اعتدال با معتدلین اصولگرا و اصلاح‌طلب و چهارم. در صورت اپوزیسیون یا جنبش اجتماعی.
رای کمیته سیاسی البته در نهایت همراهی با جبهه اصلاحات است اما مشکل اینجاست که جبهه اصلاحات، به‌خصوص با صورت‌بندی جدید خود فاقد راهبرد مشخصی است تا جایی که در اطلاعیه پیش از ثبت‌نام اولیه گفته توصیه‌ای به اصلاح‌طلبان ندارد.
مبحث گفتمانی و تحلیلی دیگر در همین سرفصل درباره «موضع» انتخاباتی حزب است که باز هم منطقاً می‌تواند یکی از دو صورت «منتقد دولت» یا «منتقد حاکمیت» باشد و کارگزاران از دو «خاستگاه» می‌تواند وارد انتخابات شود: اول خاستگاه حزبی تکنوکرات که دغدغه‌اش توسعه ایران است با حزب دموکرات که دغدغه‌اش جمهوری ایران است.
اگر کارگزاران بخواهد از موضع حزبی تکنوکرات و توسعه‌گرا وارد انتخابات شود باید به برنامه‌هایی مانند احیای برجام و تسهیل سرمایه‌گذاری خارجی در مجلس آینده توجه کند و اگر از موضع حزبی دموکرات و جمهوری‌خواه وارد انتخابات شود مسائلی مانند اصلاح قانون انتخابات، قانون احزاب و لایحه اخیر حجاب باید در دستور کار قرار گیرد. در تداوم بررسی این راهبردهاست که کمیته سیاسی کارگزاران تصویب کرده است به تدریج با ۱۰ چهره سیاسی مرجع در میان اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان دیدار و گفت‌وگو کند: ۱. سیدمحمد خاتمی ۲. سیدحسن خمینی ۳. حسن روحانی ۴. علی‌اکبر ناطق‌نوری ۵. محمدجواد ظریف ۶. اسحاق جهانگیری ۷. بهزاد نبوی ۸. عبدالله نوری ۹. علی لاریجانی و ۱۰. در صورت امکان مهدی کروبی.
جلسه روز سوم مهر ماه با حسن روحانی پیرو همین مصوبه بود.
در ابتدای این دیدار سیدحسین مرعشی، دبیرکل حزب با اشاره به سابقه توجه حاکمیت به مجلس از اینکه هیچ علامتی به جامعه برای دعوت به مشارکت و رقابت در انتخابات داده نمی‌شود، بلکه علامت‌های منفی مخابره می‌شود؛ گله کرد.
مرعشی بازتاب این بی‌توجهی و رفتارهای وزارت کشور در پیش‌ثبت‌نام مجلس دوازدهم را در جبهه اصلاحات و بدنه جامعه منفی دانست و با اشاره به تلاش‌های کارگزاران در طول بیش از ربع قرن فعالیت خود برای تقویت نهاد انتخابات، وضعیت امروز کشور را نگران‌کننده دانست و گفت: وقتی حتی به دغدغه‌های دلسوزانه آقای خاتمی بی‌توجهی صورت می‌گیرد، چگونه می‌توان این موج را در جامعه به وجود آورد که تنها راه حفظ جمهوری در کشور انتخابات است و اگر انتخابات پررونقی ایجاد نشود یک اقلیت بر اکثریت حکومت می‌کند.
پس از دبیرکل، علی هاشمی‌رفسنجانی که در کمیته سیاسی مسئولیت میز سیاست خارجی را بر عهده دارد به ارائه گزارشی از وضعیت دیپلماسی کشور پرداخت. او با اشاره به سخنان روحانی در دوره ریاست‌جمهوری که حتی آب خوردن را به مسائل سیاست خارجی نسبت می‌داد با تایید این نسبت گفت متاسفانه دولت رئیسی از فرصت احیای برجام به درستی استفاده نکرد و گرچه هنوز دو سال زمان کافی برای ارزیابی این دولت نیست اما می‌توانیم از تداوم این مسیر ابراز نگرانی کنیم. علی هاشمی گفت: حتی با وجود توافقات خوبی مانند تبادل زندانیان پس از انجام این معامله فشارها بر ایران کم شده است و بازگشت دفاتر برخی شبکه‌های ماهواره‌ای به انگلیس و آمریکا نشانه خوبی نیست. همان‌طور که نباید به توافقات سعودی‌ها و صهیونیست‌ها یا حتی ترکیه و اسرائیل که در جریان همین اجلاس أخیر مجمع عمومی سازمان ملل متحد صورت گرفت بی‌توجه بود. این نگرانی وجود دارد که با کنش‌هایی مانند خطابه رئیس‌جمهور رئیسی در سازمان ملل که بیشتر مصرف داخلی داشت ما فرضت توافق در روابط خارجی و نتایج اقتصادی ناشی از آن را از دست بدهیم.
فاطمه سعیدی، نماینده مجلس دهم و عضو حقیقی جبهه اصلاحات سومین کارگزارانی این جلسه بود که سخن گفت و با اشاره به سابقه‌ی فرهنگی خود انتقاداتش به وزیران آموزش‌وپرورش و شخص روحانی را یادآوری کرد و از جمله از حضور «مردانه» روحانی در مجلس پس از پیروزی در انتخابات ۹۶ یاد کرد که هیچ زنی را به عنوان وزیر همراه خود نیاورد. سعیدی سپس وارد مباحث سیاسی روز شد و از سردی جامعه و اصلاحات نسبت به انتخابات حرف زد و گفت بعید است که جبهه اصلاحات توصیه‌ای برای انتخابات داشته باشد.