خطاهای شنیداری عجیب مغز

آیا شما همان چیزی را می‌شنوید که من می‌شنوم؟ البته که نه. دیوید رابسن می‌گوید این توهمات شنیداری عجیب نشان می‌دهد که مردم نظرات متفاوتی درباره آنچه می‌شنوند دارند.

سوفی میکینگز از مخاطبان خود در کافه دنجی در شمال لندن پرسید: «می‌دانید که به شما گفته‌اند که خوب باشید و کسی را سوال پیچ نکنید. اما اگر می‌خواهید می‌توانید مرا سوال پیچ کنید. هرچند فایده‌ای ندارد، چون من نمی‌توانم بشنوم شما چه می‌گویید.»

البته او شوخی می‌کرد، چون کاملا کر است. موضوع صحبت اما شنوایی و دام‌های گوش برای مغز بود. او کار خود را شروع کرد. قبل از ورود به بحث شنوایی، او وارد مبحث اشتباهات بینایی می‌شد. او آن لباس مشهور و جنجالی (سفید و طلایی یا آبی و مشکی) را مثال می‌زد و می‌گفت تعبیر افراد متفاوت است. سپس چند قطعه صوتی را پخش می‌کند تا فرضیات ما از ادراک جهان را به چالش بکشد.

اغلب گفته می‌شود که نباید به راحتی به چشمان خود اعتماد کنیم. اما تا قبل از آن نمی‌دانستیم که گوش هم تا این اندازه شکننده و متقلب است. وقتی از کافه بیرون آمدم و به چهارراه کینگ کراس و شلوغی مثال‌زدنی‌اش رسیدم، به این مسئله فکر کردم که چه اندازه از این صداهایی که می‌شنویم توسط مغز ما تولید شده است.

مغز «عدم قطعیت» را دوست ندارد. به همین دلیل حدس‌های قانع‌کننده را می‌سازد. دایانا دویچ در دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو پژوهشی را انجام داد که نتایج آن جالب است. او می‌گفت که پاسخ ما به لهجه و زبان ما بستگی دارد. برای نمونه او نوشته بود که در این تناقض، نتایج مردم کالیفرنیا با نتایج مردم انگلستان مغایرت داشت. از نظر او، الگوهای گفتاری دوران کودکی در تعیین نقشه ذهنی افراد برای شنیدن نت‌های موسیقی تاثیرگذار است.