مقالات فرهنگی و اجتماعی / بهره‌ای از کلام امام خمینی / این روزها در فضای سیاسی کشور شاهد دامن زدن به اختلافات چه در میان مسئولان و چه در میان آحاد ملت به بهانه اعتراضات مخلوط شده با اغتشاشات هستیم و عده‌ای که به ظاهر خود را دلسوز کشور و انقلاب تصور می‌کنند، با تحریک جمعی از هواداران هم فکر خود با استفاده از تریبون‌های مختلف تلاش دارند نظر خود را به کرسی بنشانند. اینگونه حرکت‌ها با نوع روش‌هایی که انتخاب می‌شود درنهایت به فعالیت‌های تفرقه آمیز و اختلاف‌برانگیز تبدیل می‌شوند که دود آن به چشم همه خواهد رفت و آنچه در این میان ضربه می‌خورد، وحدت، یکپارچگی و انسجام همگانی است که امام خمینی آن را رمز پیروزی انقلاب و تداوم آن می‌دانستند.
جدیت و صراحت امام خمینی درباره لزوم حفظ وحدت و دوری از اختلاف و تفرقه از آنجا نشات می‌گیرد که در اندیشه این مرد الهی، اصل اتحاد و همبستگی نیروهای مسلمان اعم از علما و شخصیت‌های دینی، مسئولان و دولتمردان، جریان‌ها و جناح‌های سیاسی درون نظام و همه فعالان در عرصه‌های مختلف فرهنگی، سیاسی، علمی، اقتصادی و… بسیار حائز اهمیت است و نقشی کلیدی دارد. در نگاه امام خمینی منازعه‌های سلیقه‌ای و مجادله‌های بیهوده که عموماً حاصل بی‌توجهی به قانون و ساختارهای سیاسی – قانون کشور است، بر کینه‌ها، عداوت‌ها، اختلاف‌ها می‌افزاید و از دوستی‌ها و مودت‌ها می‌کاهد. در چنین فضایی نه‌تنها نمی‌توان بر مشکلات فائق آمد و تنگناها را برطرف کرد، بلکه تنش‌ها و اختلاف انگیزی‌ها علاوه بر گرایش به تخریب و هتک حرمت یکدیگر، موجب دلگرمی سیاست بازان دروغگو و تهمت‌زن و فریبکار بخصوص سردمداران دنیای استکبار که همواره در کمین نشسته‌اند تا ضربه به جمهوری اسلامی بزنند، می‌شود.
امام خمینی همواره در این زمینه سفارش به حفظ وحدت و گرفتن فرصت از فرصت‌طلبان که برای رسیدن به مقاصد دنیوی خود تلاش می‌کنند، کرده‌اند و موکداً توصیه نموده‌اند که راه‌حل خروج از تنگناها، حفظ آرامش و تبعیت از قانون در موارد اختلافی است. آنچه پیش روی شماست، گزیده‌ای از بیانات امام خمینی در این زمینه است که شما را به مطالعه آن دعوت می‌نمائیم.
ما اگر این وحدت کلمه و این خاصیت که عبارت از اسلامیت است که در آن همه چیز هست، اگر این را ما حفظش بکنیم، تا آخر با پیروزی هستیم و اگر – خدای نخواسته – یا اینها اخلال بکنند و ما شل بیاییم و جلویشان را نگیریم و ملت جلویشان را نگیرد، و یا خودمان خیال کنیم که پیروز هستیم و به سستی گرایش پیدا بکنیم من خوف این را دارم که- خدای نخواسته – با فرم دیگر همان مسائل را پیش بیاورند. البته با فرم شاهنشاهی دیگر نمی‌گویند برای اینکه این شکست خورده است؛ این را می‌دانند که قابل عمل نیست، یک فرم دیگری رویش می‌گذارند. بلدند آنها، مطالعات دارند. اگر ما ایستادگی کنیم و قدرتی که الآن در دستمان است – که قدرت ملت است – حفظ کنیم، وحدت کلمه را حفظ کنیم، همه پیروز خواهیم شد و اگر – خدای نخواسته – این حفظ نشود خوف این مطلب هست که دوباره ما را برگردانند به آن حال و اگر – خدای نخواسته – ما را شکست بدهند – این دفعه اینها لمس کرده‌اند وحدت ایران را و قدرت اسلام را لمس کرده‌اند؛ پیشتر می‌گفتند احتمال را می‌دهیم، علم بود پیشتر؛ حالا لمس است، لمس کرده‌اند که ایران با قدرت اسلام و وحدت کلمه پیش برد – قطع می‌کنند همه چیز ما را. این دفعه دیگر قطع می‌کنند همه قدرتها را! نه روشنفکر می‌گذارند در عالم بماند و در ایران بماند و نه کسی دیگر را می‌گذارند؛ تمام را خواهند سرکوب کرد. ما بیدار باشیم! نگذاریم این پیش بیاید؛ و نگذاشتن به این است که همه با هم – همه با هم – کمک بکنیم: کارگر با کارفرما کمک بکند، و همه با هم با انصاف رفتار کنند، با انسانیت رفتار بکنند، با رحم و مروت رفتار بکنند و نگذارند این نهضت خاموش بشود تا ان شاء‌الله آن معنایی که مقصد اصلی ماهاست برسیم. خداوند ان شاء‌الله همه شما را موفق کند و به سعادت برسید. (صحیفه امام، ج۶، صص۴۹۷ و ۴۹۸)
تقاضا دارم که بسیار بیدار و هوشیار و مراقب باشند که در این صفوف فشرده الهی شیاطین رخنه نکنند و تخم نفاق و اختلاف نیفشانند که این دست پروردگان غرب و شرق و این وارثان رژیم ستمشاهی و این محروم شدگان از دسترنج ملت و ذخایر کشور در کمینند و در صدد اختلاف افکنی و با قلم و زبان خود از هیچ افترا و تهمت در راه شکست جمهوری اسلامی و رسیدن به مطامع کثیف خویش فروگذار نمی‌کنند و با شایعه افکنیها و دغلبازیها و دروغ پردازیها می‌خواهند در وحدت شما که وحدت الهی است خلل ایجاد کنند و از ساده دلی بعضیها استفاده کنند. هان!ای ملت عزیز، که پرچم پر افتخار اسلام را به اهتزاز درآورده و سکوت مظلومان را در مقابل ستمگران و قلدران شکسته و متحول به فریاد و پرخاش کردید و ندای «الله اکبر» اسلام را با امواج فرستندگان غیبی به اقصی بلاد جهان رساندید، بهوش باشید و به عهد خود به پیشگاه مقدس خداوند پابرجا باشید که شکست اسلام خدای نکرده در ایران دفن معنویات و احکام مقدس اسلام است. بهوش باشید که موریانه‌های موذی، این ایادی استکبار جهانی درصدد رخنه کردن در صفوف شما هستند. دستهای وحدت را به هم دهید و بازو به بازوی هم یکدل و یک جهت این هدیه الهی را، که پس از قرون متمادی به شما عطا فرموده قدردانی و حفظ کنید و از نقصها و کمبودها که لازمه هر انقلابی است و در انقلاب شما به برکت اسلامی و مردمی بودن از همه کمتر است، به خود سستی راه ندهید، که با خواست خداوند منّان با پیروزی شما همه چیز اصلاح می‌شود. (صحیفه امام، ج۱۹، ص۱۶۰)
مسئولین صاحبان اصلی انقلاب را با بهانه‌های بی‌اساس پس نزنند تا به جای آنان کسانی را که وارثان رژیم گذشته و وابستگان فکری آنان هستند جایگزین کنند. البته باید از متخصصان متعهد یا لااقل غیر معاند استفاده شود، لکن نه به قیمت کنار گذاشتن صاحبان اصلی انقلاب. چشمها و گوشها را باز کنید که دشمنان حیله بازان کارکشته هستند و ممکن است از ساده دلی شما استفاده کنند و مراکز حساس را کم کم به دست گیرند و انقلاب را به سوی غرب یا شرق بغلتانند. خداوند همه مسلمانان را از شرّ مخالفان اسلام و غارتگران کشورهای اسلامی حفظ بفرماید. (صحیفه امام، ج۱۹، ص۱۵۱)
امروز که اسلام و جمهوری اسلامی در دست شما و ما و همه ملت ایران امانت است، اگر چنانچه خلاف بکنیم، خلاف مصالح جمهوری اسلامی بکنیم، خلاف مصالح اسلام بکنیم، به این امانت خیانت کردیم، و در پیشگاه مقدس حق تعالی مجرم و خائن هستیم. خیانت همه‌اش این نیست که منافقین می‌کنند، آنها هم یک قسمش است.
خیانت آن نیست که صدام می‌کند، آن هم یک قسمش است. آنهایی که در داخل با اسم‌های مختلف ضربه می‌خواهند بزنند به اسلام و با اسم امور مختلفه‌ای به حکومت اسلامی می‌خواهند ضربه بزنند، اینها هم خیانت کردند. گاهی خیانت اینها راه را باز می‌کند برای این که آنهایی که مثل صدام و منافقین هستند راهشان باز بشود و خیانت بالاتر را بکنند. ما که می‌گوییم که مسلمان هستیم، شیعه علی بن ابیطالب هستیم، باید ببینیم که شیوه علی بن ابیطالب چی بود. همین علی بن ابیطالب که رسول خدا او را به جای خودش نصب کرد، بیست و چند سال برای مصالح اسلامی موافقت کرد با اشخاصی که به عقیده او غاصب مقام بودند، برای این که مصالح اسلام اقتضا می‌کرد. اگر حضرت آن وقت می‌خواست معارضه بکند، اسلام در خطر بود. مایی که می‌گوییم مسلمان هستیم، باید مصالح اسلام را در نظر بگیریم، نه مصالح شخصی خودمان را. باید ببینیم که امروز ضربه زدن به مجلس شورای اسلامی، ضربه زدن به شورای نگهبان، ضربه زدن به رئیس جمهور، ضربه زدن به دولت اسلامی، این می‌سازد با شیعه بودن با علی بن ابیطالب؟ آن بیست و چند سال برای مصالح اسلامی موافقت کرد، بچه‌هایش را به جنگ فرستاد. امروز مصالح اسلامی اقتضا می‌کند که همه ما با هم باشیم، هر روز یک نغمه‌ای بلند نکنیم برای تضعیف دولت، برای تضعیف مجلس، برای تضعیف شخصیت‌ها. (صحیفه امام، ج۱۹، صص۶۶ و ۶۷)
وحدت و انسجام شماست که پیروزی در مرزها و در داخل کشور نصیب شما وملت بزرگ ایران شده است، کوچکترین غفلت از این امر و بالاتر از آن، خدای نخواسته غفلت از یاد خداوند تعالی موجب سستی و تزلزل خواهد شد و زحمات چندین ساله‌تان و خون شهیدان عزیزمان به باد فنا خواهد رفت. توجه به معنویت و تکلیف الهی و یاد خداوند باعث می‌شود که این وحدت محفوظ و این برادری برقرار ماند. خوف آن است که اسلحه در دست شما جوانان عزیز موجب غرور و سرکشی شود و آن تحول روحانی عظیم که در شما پیدا شده است از دستتان برود، و شیطان نفس اماره شما را به دام کشد و با سوءرفتار با برادران خود صدق و صفا رخت بربندد و به جای آن کدورت و جفا جایگزین شود، و آن روز فاجعه‌ای است برای اسلام و مصیبت دردناکی است برای شما و یارانتان. پس این اخوت و صفا را هرچه بیشتر حفظ نمایید تا همان‌طور که تاکنون از پشتیبانی بیدریغ ملت برخوردار بودید از این پس هم برخوردار باشید. (صحیفه امام، ج۱۷، ص۳۹۳)
می‌دانید که پیروزیها در اثر انسجام تمام قوای مسلح با نقشه واحد و فکر واحد نصیب شما شد. باید این انسجامها و این وحدت حفظ شود که تزلزل در این امر الهی از بزرگترین اسباب فَشَل و خدای ناخواسته شکست است. و اگر کسی یا خطی در صدد ایجاد تفرقه باشد بی‌درنگ به فرماندهان خبردهید تا جلوگیری کنند. تمام قوای مسلح در جمهوری اسلامی برای مقصد و هدف معین کوشش می‌کنند و همه باید بمنزله دستِ واحد علیه مخالفان و معاندان با اسلام و جمهوری اسلامی باشند. و بدانند که تا این وحدت و انسجام و این هدف عالی اسلامی پابرجاست کشور شما آسیب نخواهد دید. (صحیفه امام، ج۱۶، ص۲۰۲)
کسانی از ابرقدرتها که می‌خواهند غلبه به کشوری بکنند و از کشوری بهره‌برداری کنند، محتاج‌اند به اینکه یا این کشور با تمام افرادش طرفدار آنها باشد که از دسته جمعی آنها بهره‌برداری کند؛ و یا اینکه بازی بدهند گروه‌هایی را که تفرقه بیندازند بین افراد این کشور، گروه‌های این کشور. آنها می‌دانند که اگر بخواهند بهره کشی کنند از یک کشوری، باید آن کشور و آن ملت سر جای خودش باشد تا بتوانند بهره کشی کنند. آنها می‌خواهند که این کشور را یا هر کشور دیگری را که از آن می‌خواهند بهره بردارند، خود ملت را به یک طوری تسلیم کنند؛ نه اینکه ملت از بین بکلی برود. و چنانچه ملت با هم قیام کنند در مقابل تمام قدرتهای عالم، قدرتهای عالم به خودشان اجازه نمی‌دهند که با یک همچو ملتی مقابله کنند؛ برای اینکه آنها برای بهره‌برداری است؛ وقتی ملت همه مقابلشان ایستادند، برای آنها بهره‌برداری امکان ندارد. و لهذا کوشش اصیل آنها در این است که در خود ملت، بین قشرهای ملت، اختلاف ایجاد کنند، که با اختلاف خود ملت، یک طایفه‌ای از آن طرف، یک طایفه‌ای از آن طرف، آنها بتوانند سلطه پیدا کنند. وقتی سلطه پیدا کردند و یک نفر قُلْدر را حاکم کردند و مسلَّط کردند بر کشور، می‌توانند بهره‌برداری خودشان را [بکنند] و نتایجی که از سلطه بر یک کشوری است می‌توانند آنها آن را به ثمر برسانند. و لهذا ملت ما تجربه کرد این معنا را، این واقعیت را، که با وحدت کلمه و وحدت مقصد غلبه کرد… ملتی که مقصدشان یک مقصد الهی است، نه مقصدشان یک مقصد مادی صرفاً، و همه‌شان با هم یکصدا هستند، یک مقصد هستند – نمی‌توانند که بر این ملت غلبه کنند. (صحیفه امام، ج۱۴، صص۸۶ و ۸۷)
الآن دستهایی، قلمهایی، زبانهایی در کار است که ملت ما را مایوس کند. اشکالاتی می‌تراشند و نقل می‌کنند و می‌نویسند و می‌گویند؛ همه‌اش برای این است که روح یاس در شما، در جوانهای ما، در قشرهای ملت ما ایجاد کنند. اگر روح یاس پیدا بشود در یک جامعه‌ای، آن جامعه سست می‌شود و اگر سست شد، نمی‌تواند به پیروزی برسد. آنها هم چون به حسب شناخت روانشناسی خودشان به اینجا رسیده‌اند که باید این ملت را مایوس کرد، هر چه بشود، هی می‌گویند هیچ نشد. همین که تبلیغات و بوقهای تبلیغاتی‌شان درصدد این است که بگویند خوب، انقلاب شد و هیچ کاری نشد. این برای این است که شما را از این انقلاب مایوس کنند. این یک مطلبی است که شیاطین، الهام به اینها کرده که این ملتی که با عزم راسخ خودش یک همچو قدرت بزرگی را شکست، در صورتی که هیچ در دستش نبود و با ایمان راسخ خودش و اجتماع و وحدت کلمه این سد را شکست. آنها یک همچو قدرتی از کشور ما و جوانهای ما دیدند و این خوف درشان پیدا شد که اگر این طور پیش برود، دیگر امکان ندارد که آنها بتوانند باز آن چپاولگری خودشان را اعاده بدهند، پس چه بکنند؟ از طریقهای مختلف شروع کردند به سمپاشی. هر جا توانستند عملاً هم خرابکاری کردند. (صحیفه امام، ج۱۰، صص۴۵۱ و ۴۵۲)
در این سالهای بسیار طولانی ما از هم جدا بودیم، و دستگاه خبیث استعمار کوشش کردند که بین اقشار ملت جدایی بیندازند. آنها از اتفاق ما خوف دارند و حالا که لمس کرده‌اند این اتفاق چه هنری دارد، حالا خطر برای ما بیشتر است. آنها سابق که همین احتمال را می‌دادند که اتحاد بین اقشار برای آنها مضر باشد، جدیت کردند که روحانیون را از مردم جدا کنند، قشر اساتید را از روحانیون، بازاریها را از دانشگاه؛ اقشار ملت را از هم فاصله بیندازند، یک فاصله‌ای که همه به هم بدبین باشند: دانشگاهی بدبین باشد به روحانی، روحانی بدبین باشد به دانشگاهی، همه با هم بدبین باشند [روحانی] به بازاری، بازاری به روحانی. آن وقت که احتمال این را می‌دادند که اگر اینها با هم باشند منافع آنها به خطر می‌افتد، آنها جدیت داشتند بر اینکه این قشرها را از هم جدا کنند. حالا که در این نهضت لمس کردند این معنا را که وحدت ملت با اتکا به خدای تبارک و تعالی آنها را عقب [زد] و دست آنها را کوتاه کرد از منافع ما، الآن خطر بیشتر است؛ یعنی آنها در پی شیطنت بیشتر هستند و کارمندهایشان، آنهایی که جیره خوار آنها هستند، با لباسهای مختلف، با طرزهای مختلف، در بین ملت می‌خواهند جدایی بیندازند. و الآن ملاحظه می‌کنید که در همه اقطار مملکت یک دستجاتی که جیره خوار آنها هستند مشغول کار شده‌اند که این حکومت را نگذارند آرام باشد و نگذارند متحد باشد. (صحیفه امام، ج۶، صص۴۷۳ و ۴۷۴)
*دستگاه خبیث استعمار کوشش دارند که بین اقشار ملت جدایی بیندازند. آنها از اتفاق ما خوف دارند و حالا که لمس کرده‌اند این اتفاق چه هنری دارد، حالا خطر برای ما بیشتر است
*بسیار بیدار و هوشیار و مراقب باشند که در این صفوف فشرده الهی، شیاطین رخنه نکنند و تخم نفاق و اختلاف نیفشانند که این محروم شدگان از دسترنج ملت و ذخایر کشور در کمینند و درصدد اختلاف افکنی و با قلم و زبان خود از هیچ افترا و تهمت در راه شکست جمهوری اسلامی و رسیدن به مطامع کثیف خویش فروگذار نمی‌کنند
*مسئولین صاحبان اصلی انقلاب را با بهانه‌های بی‌اساس پس نزنند