اخبار فرهنگی و مذهبی / یک کارشناس مسائل دینی بر چگونگی رفتار حضرت محمد(ص) در خانه اشاره کرد و گفت: نبی مکرم اسلام(ص) در خانه برای همگان وقت میگذاشت و در کار خانه کمک و با خدمه و اهل خانه همسفره میشد، همچنین بر کسانی که مهمان خانهشان میشدند احترام فراوان میگذاشت.
حجت الاسلام احمد فتحی ـ کارشناس مسائل دینی ـ در گفتوگویی با ایسنا دربارهی خصوصیات رفتاری پیامبر اکرم(ص) در خانه و با خانواده گفت: رفتار هر کس در خانه، با همسر و فرزندان و بستگان، نشاندهندهٔ شخصیت روحی و اخلاقی اوست. با مطالعه سیره رفتاری رسول گرامی اسلام(ص) میتوان ویژگیهای جالبی از رفتار ایشان در محیط خانه یافت.
۱. تقسیم وقت
وی ادامه داد: رسول خدا(ص) در خانه، اوقات خود را به سه بخش، تقسیم میکرد، بخشی برای عبادت خداوند متعال؛ بخشی برای خانواده و گفتگو و انس گرفتن با آنان و تأمین نیازهای روحی و عاطفی و…؛ بخشی هم برای مردم بود، چرا که برخی از مردم، مشکلاتی داشتند و در زمان حضور حضرت در منزل نیز به ایشان رجوع میکردند.
۲. کمک در خانه
این کارشناس مسائل دینی خاطرنشان کرد: از فضایل یک انسان خودساخته، آن است که در کارهای خانه چه در نظافت خانه و چه در امور طبخ و خوراک و چه هر کار دیگری به همسر خود کمک کند. پیامبر خدا(ص) در خانه، کفش و لباس خود را وصله میکرد، شیر گوسفند و شتر را میدوشید، همراه خادم خانه، گندم آرد میکرد و اگر خدمتکار خسته میشد، به او کمک میکرد و وسایل ضروری خود را خودش برمیداشت و میگذاشت.
۳. هم غذایی با اهل خانه
فتحی یادآور شد: اینکه کسی تنها غذا بخورد، یا حاضر نباشد افراد خانواده و خدمتکاران، با او بر سر یک سفره بنشینند و غذا بخورند، اخلاقی جاهلانه است و نشان از روحیهی استکباری میدهد. اولیای خدا، متواضعانه با اهل خانه و خادمان همغذا میشدند و بر سر یک سفره مینشستند.
وی افزود: همچنین حضرت رسول(ص) انواع غذاها را میخورد و نسبت به نوع غذا و کیفیت طبخ آن، ایراد نمیگرفت و از آنچه خدا حلال کرده بود، همراه با خانواده و خدمتکاران غذا میخورد، آنهم نشسته بر زمین، چه در خانهی خود و چه در مهمانی، از هر چه آنان میخوردند و در هر چیزی و بر هر چه آنان طعام میخوردند. اگر مهمان میآمد همراه با مهمان طعام میخوردند. محبوبترین غذا و سفره در نزد او، آن بود که افراد بیشتری سر سفره نشسته باشند.
۴. رختخواب ساده
این کارشناس مسائل مذهبی بیان کرد: سادهزیستی، در همهی مظاهر زندگی آن حضرت آشکار بود. رختخواب حضرت پوستی بود که داخل آن از لیفه و پوشال خرما پرشده بود، بالش حضرت نیز چنین بود، زیراندازش یک عبا بود، که گاهیهم آن را بر روی هم میانداخت و بر آن نشسته و یا میخوابید. اغلب بر حصیری میخوابید و زمانی که به رختخواب میرفتند، به پهلوی راست خوابیده و دست راست خود را زیر صورت راست خود قرار میدادند.
۵. خواب و بیداری
فتحی تاکید کرد: به فرمودهی امام باقر(ع)؛ رسول خدا(ص) هرگاه از خواب برمیخاست به سجده میرفت؛ هنگام خواب، مسواک را بالای سرخود میگذاشت. همین که بیدار میشد، شروع میکرد به مسواک زدن … هر شب، سه بار مسواک میزد: یک بار قبل از خواب، یک بار وقتی از خواب برای نماز شب بیدار میشد، و یک بار هم وقتی که میخواست برای نماز صبح، از خانه به مسجد برود و چون بیدار میشد میفرمود: «حمد خدایی را که پس از مرگم مرا زنده کرد. پروردگارم آمرزنده و شکور است».
۶. احترام به واردین
وی بیان کرد: حرمت نهادن به آنکه بر انسان وارد میشود، شرط ادب است و بیاعتنایی و برخورد متکبرانه، دور از اخلاق اولیای خدا است؛ رسول خدا(ص) به کسی که بر آن حضرت وارد میشد، احترام میگذاشت و یکی از نمودهای این احترام، آن بود که زیرانداز خود را در اختیار او میگذاشت و او را روی تشک خود مینشاند و اگر او قبول نمیکرد، آن حضرت آنقدر تأکید میفرمود تا بپذیرد.
به گفته این کارشناس مسائل دینی هرگاه کسی بر پیامبر اکرم(ص) وارد میشد و خدمت آن حضرت مینشست پیامبر هرگز از مجلس او برنمیخاست و نمیرفت، تا اینکه خود آن شخص بلند میشد و میرفت.
فتحی ابراز کرد: از سلمان فارسی نقلشده است که خدمت پیامبر اکرم(ص) رسیدم، او بر بالش و زیراندازی نشسته بود، آن را بهطرف من کشید(تا بر آن بنشینم). آنگاه فرمود: «ایسلمان! هیچ مسلمانی بر برادر مسلمانش وارد نمیشود و او به عنوان اکرام و احترام، زیرانداز برایش نمیگسترد، مگر آنکه خداوند او را میبخشاید».