مقالات روانشناسی / یک بررسی جدید نشان میدهد که افسردگی که علامتدار شده باشد با افزایش ۵۱ درصدی در خطر دچار شدن به بیماری «زوال عقل» یا «دمانس» همراهی دارد.
پژوهشگران در دانشگاه فودان در شانگهای چین رابطه میان دورههای افسردگی، درمان افسردگی و خطر بروز زوال عقل را بررسی کردند. آنالیز این پژوهشگران شامل ۳۵۴۳۱۳ نفر (از ۵۰ تا ۷۰ سال) در پایگاه دادههای «بیوبانک بریتانیا» (یک کوهورت یا همگروه بر اساس جمعیت شامل بیش از ۵۰۰۰۰۰ شرکتکننده) میشد که تا سال ۲۰۲۰ پیگیری شده بودند. در میان این افراد ۴۶۲۸۰ نفر دچار افسردگی بودند. در طول دوره بررسی ۷۲۵ نفر دچار زوال عقل شدند.
پژوهشهای قبلی درباره تاثیربخشی داروهای ضد افسردگی مانند دارودرمانی و رواندرمانی در کاهش خطر زوال عقل به نتایج متناقضی رسیده بود. این پژوهشگران این نتایج متناقض را به نایکنواختی الگوهای افسردگی در میان بیماران، گوناگونی درونفردی در علائم افسردگی که ممکن است میزان خطر متفاوتی برای زوال عقل ایجاد کند و نیز نایکنواختی در اثربخشی درمانهای افسردگی در رابطه با پیشگیری از زوال عقل را نسبت میدهند.
این پژوهشگران برای حل مشکل نایکنواختی، افراد مبتلا به افسردگی در میان شرکتکنندگان را در چهار «دوره» قرار دادند: «دوره فزاینده» که در آن علائم ابتدایی خفیف به طور مداوم افزایش مییابند، «دوره کاهنده» که در آن بیماری با علائم با شدت متوسط یا بالا شروع میشود، اما پس از آن به تدریج کاهش مییابد، «دوره مزمن شدید» که در آن علائم شدید افسردگی به طور مداوم وجود دارد و بالاخره «دوره مزمن خفیف» که در آن علائم خفیف تا متوسط افسردگی به طور مداوم حفظ میشوند.
آنالیز این پژوهشگران نشان داد که در افراد دچار افسردگی نسبت به افراد بدون افسردگی خطر دچار شدن به زوال عقل به طور قابلتوجهی یعنی ۵۱ درصد افزایش پیدا میکند. اما این میزان افزایش خطر زوال عقل به دوره افسردگی افراد هم بستگی داشت و افرادی دارای دوره فزاینده، دوره مزمن بالا و دوره مزمن پایین افسردگی بودند، بیشتر در معرض خطر زوال عقل قرار داشتند، در حالیکه در افرادی که دوره کاهنده افسردگی داشتند، افزایش خطر زوال عقل رخ نداده بود.
یافتههای آنها همچنین نشان داد که در افرادی که برای افسردگی درمان دریافت میکنند، نسبت به کسانی که درمان نمیگیرند، خطر دچار شدن به زوال عقل تا ۳۰ درصد کاهش پیدا میکند. همچنین در تفکیک اثر درمان بر پیشگیری از زوال عقل در دورههای متفاوت افسردگی مشخص شد که افرادی که دورههای افسردگی فزاینده و مزمن خفیف دارند، از این اثر درمان نفع میبرند، در حالیکه در افراد دارای دورههای مزمن شدید افسردگی درمان اثری از لحاظ کاهش خطر زوال عقل ندارد.
این پژوهشگران میگویند یافتههایشان به خصوص نشان میدهد که درمان به موقع افسردگی برای افرادی در سنین بالا ضروری است، چرا که علاوه بر برطرف کردن علائم خلقی شروع زوال عقل را هم به تاخیر میاندازد.
منبع: همشهری آنلاین