اشعار منتخب ولادت با سعادت امام زمان (ع)

اشعار مذهبی / به مناسبت نیمه شعبان سالروز ولادت با سعادت منجی عالم بشریت حضرت مهدی موعود عج الله تعالی فرجه الشریف اشعار منتخب میلاد آن گل زیبای نرگس تقدیم حضور کاربران عزیز می گردد .

شعر مولاى شیعیان‏

صابر سیچانی (صابر)

گیتى امروز گلستان باشد 

غیرت گلشن جنان باشد

شد شب غم فزاى هجران طىّ 

روز وصل جهانیان باشد

در نشاطند جُمله ذرّات

شور محشر مگر عیان باشد

هاتفى گفت دانى از چه سبب

رشک خلد برین، جهان باشد

هست امروز نیمه شعبان

جشن مولاى شیعیان باشد

حجّت عصر، قائم بالحق

آنکه یاور بر انس و جان باشد

آنکه چون عرش و فرش، لوح و قلم

خلقتش در طُفیل آن باشد

بر در قدر و جاهش از جبریل

تا ابد سر بر آستان باشد

حکم فرماى آسمان و زمین

از خداوند مستعان باشد

نتوان وصف او کند سطرى

خامه را گر که صد زبان باشد

خم به درگاه او پى تعظیم

چون کمان پشت آسمان باشد

هم بود رکن عالم امکان

هم شهنشاه لامکان باشد

«صابرا» با ولاى او در حشر

هر گنهکار، در امان باشد

قصیده بهاریه امام خمینی (ره) درباره انتظار

آمد بهـــــار و بــــوستان شد رشک فردوس بـــرین          گلهـــــا شکفتــــــه در چمن، چون روى یار نازنین
گسترده، بــــــاد جانفــــزا، فرش زمرّد بى شُمــر            افشـــــــــانده، ابـــــر پرعطا بیرون ز حد، دُرِّ ثمین
از ارغـــــــــوان و یاسمن، طرف چمن شد پرنیــان            وَز اُقحـــــــــوان و نسترن، سطح دَمَن دیباى چین
از لادن و میمـــــون رسد، هر لحظه بوى جانفـــزا            وَز ســـــــورى و نعمان وزد، هر دم شمیم عنبرین
از سنبل و نرگس، جهــــان باشد به مانند جنــان            وز ســـــوسن و نسرین، زمین چون روضه خُلدبرین
از فرط لاله، بـــــــــــوستان گشتـــه به از بـاغ اِرَم            وز فیض ژالــــــــه، گلسِتان رشک نگارستان چین
از قمرى و کبک و هــــــزار، آیــــــد نواى ارغنـــون            وز سیــــــره و کــــوکـــو و سار، آواز چنگ راستین
از شـــــارک و تــوکا رسد، هر لحظه صوتى دلـربا            وز بـــــــــــوالملیح و فاخته، هر دم نوایى دلنشین
بر شاخ باشد زند خوان، هر شام چون رامشگران            ورشـــــان به سان موبدان، هر صبح با صوت حزین
یک ســـو نــواى بلبلان، یک سو گل و ریحان و بان           یک سو نسیم خوش وزان، یک سو روان ماء معین
شد مــــوسم عیش و طرب، بگذشت هنگام کرب           جــــــــــــام مى گلگون طلب، از گلعذارى مه جبین
قدّش چـــو سرو بـــوستان، خدّش به رنگ ارغوان            بویش چو بوى ضیمران، جسمش چو برگ یاسمین
چشمش چـــو چشم آهـــوان، ابروش مانند کمان           آب بقــــــــایش در دهـــــــان، مهرش هویدا از جبین
رویش چـــو روز وصل او، گیتــــى فــــروز و دلگشا           مویش چو شـــــــام هجر من، آشفته و پرتاب و چین
با اینچنین زیبـــــا صنم، باید به بستـــــــان زد قدم          جان فارغ از هر رنج و غم، دل خالى از هر مهر و کین
خــــــاصه کنون کاندر جهان، گردیده مولودى عیان           کـــــز بهــــــــر ذات پا ک آن، شد امتـــزاج ماء و طین
از بهـــــــر تکــــــــریمش میان، بربستـه خیل انبیا            از بهــــــر تعظیمش کمــــــر، خم کرده چرخ هفتمین
مهدى امــــــام منتظـــــــر، نــــو بــــاوه خیرالبشر           خلق دو عالـــــم سر به سر، بر خوان احسانش، نگین
مهــــــر از ضیائش ذرّه اى، بـدر از عطایش بدره‏اى           دریا ز جودش قطره اى، گردون زِ کشتش خوشه چین
مــــــرآت ذات کبـــــــریــــــــا، مشکــــــوه انوار هدا          منظـــــــور بعث انبیــــــــا، مقصــــــــود خلـق عالمین
امرش قضا، حکمش قدر، حُبّش جنان، بغضش سقر         خـــــــاک رهش، زیبــــــــــد اگر بر طُرّه ساید حورِعین
داننـــد قـــــــرآن سر به سر، بابى ز مدحش مختصر          اصحــــــــاب علــــــــم و معرفت، ارباب ایمان و یقین
سلطان دین، شـــــــاه زَمَـــن، مالک رقاب مرد و زن          دارد به امـــــــرِ ذوالمِنَن، روى زمیـــــن زیــــــــر نگین
ذاتش بـــــه امـــــــر دادگــــر، شد منبع فیض بشر            خیــــــل ملایـــــک سر به سر، در بند الطافش رهین
حبّش، سفینــــه نـــــــوح آمد در مَثـــــَل، لیکن اگر           مهـــــــرش نبــــــــودى نوح را، مى بود با طوفان قرین
گــــــر نــــه وجود اقدسش، ظاهر شدى اندر جهان           کامــــــــل نگشتـــــى دین حق، ز امروز تا روز پسین
ایــــــزد به نــــــــامش زد رقم، منشور ختم الاوصیا           چـــــــــونانکه جـــــدّ امجدش، گردید ختم المرسلین
نـــــــوح و خلیل و بــــوالبشر، ادریس و داوود و پسر           از ابــــــر فیضش مُستمـــِد، از کان علمش مستعین
مــــــوسى به کف دارد عصـــا، دربانى‏اش را منتظر            آمـــــــاده بهـــــــر اقتدا، عیســــى به چرخ چارمین
اى خســــرو گـــــــردون فَرَم، لختى نظر کن از کَرَم            کفّــــــــار مستولـــــــى نگر، اسلام مستضعف ببین
نـــــامـــــــوس ایمــــان در خطر، از حیله لامذهبان             خـــــــــون مسلمــــانان هدر، از حمله اعـــــداء دین
ظاهــــــر شــود آن شه اگر، شمشیر حیدر بر کمر             دستـــــــار پیغمبر بـــــه سر، دست خـــدا در آستین
دیـــــــّارى از این ملحــــــدان، باقى نماند در جهان             ایمـــــن شــــــــود روى زمین، از جور و ظلم ظالمین
من گـــر چـــــــه از فرط گنه شرمنده و زارم؛ ولى              شــــــادم کــــه خاکم کرده حق، با آب مهر تو عجین
خــــاصه کنون کز فیض حق، مدحت سرودم آنچنان             کــــــــز خامـــــــــه ریزد بر ورق، جاى مرکّب انگبین
تا چنگـــــل شـــــــــــاهین کند، صید کبوتر در هوا              تا گـــــــرگ باشد در زمیـن، بر گوسفندانْ خشمگین
بـــــــــر روى احبابت شـــــــود، مفتـــوح ابواب ظفر             بـــــر جــــــــان اعدایت رسد، هر دم بلاى سهمگین
تا بــــــــــــاد نــــوروزى وزد، هر ساله اندر بوستان             تا ز ابــــــر آذارى دمــــــــد، ریحـــــان و گل اندر زمین
بــــــــر دشمنان دولتت، هر فصل باشد چون خزان              بــــــــر دوستانت هـــــــر مهى، بادا چو ماه فرودین
عــــــالم شود از مقدمش، خالى ز جهل، از علم پر             چـــــــون شهر قم، از مقــــدم شیخ اجل، میر مهین
ابـــــــــــر عطا، فیض عمیم، بحر سخى، کنز نعیم              کـــــــــان کَرَم “عبدالکریم” پشت و پنـــــاه مسلمین
گنجینــــــه علم سَلَف، سرچشمــــــه فضل خلف              دادش خداوند از شرف، بر کف زمـــــــــام شرع و دین
در ســـــــــایه اش گرد آمده، اعلام دین از هر بلد               بـــــــــر ســــــاحتش آورده رو، طلّاب از هر سرزمین
یا رب به عمـــــر و عزتش، افزاى و جاه و حرمتش               کـــــــاحیا کند از همــــــــــّتش، آیین خیرالمرسلین
اى حضرت صاحب زمان ، اى پادشاه انس و جان                 لطفـــــــــــــى نما بر شیعیان، تایید کن دین مبین!
تـــــــــــوفیق تحصیلم عطا فــــرما و زهد بى ریا                  تا گـــــــــــــــــردم از لطف خدا، از عالِمین عاملین

 شعر سلاله‏ ى طه‏ 

محمدتقی براتی

مژده که میلاد منجى بشر آمد

فُلک هدى را دلیل و راهبر آمد

مژده که آمد خدیو عالم امکان  

حجّت برحق امام منتظر آمد

مژده که خورشید تابناک ولایت

بر فلک عدل و داد، جلوه‏ گر آمد

نیمه شعبان رسید و منتظران را 

شام غم افزاى انتظار سر آمد

  مایه‏ ى اعزاز رهروان شریعت

مُحیى احکام و فخر بوالبشر آمد

نخل ولایت بر این شکوفه‏ى عصمت 

بار دگر سرفراز و بارور آمد

دیده‏ ى نرجس بر آن جمال دل آرا

گویى بر قرص مه نظاره‏گر آمد

حجّت ثانى عشر، سلاله طه 

مظهر ذات و صفات دادگر آمد

مژده که از کوى دوست دلشدگان را

پیک صبا در طلیعه ‏ى سحر آمد

فیض عمیمى که از طفیل وجودش

عالمیان را عطاى بى ‏شُمر آمد

ملک عدالت دگر فنا نپذیرد

دولت مسعود و معدلت اثر آمد

مژده «براتى» که روزگار وصال‏ست 

ماه دلاراى من ز پرده در آمد

 شعر میلاد با سعادت حضرت ولى عصر (عج)

امینی کاشانی

آید آن صبح درخشانى که من مى ‏خواستم    

روشنى بخش دل و جانى که من مى ‏خواستم‏

از نسیم جانفزاى گلشن آل رسول   

بشکفد گلهاى بستانى که من مى ‏خواستم‏

از بهارستان باغ و گلشن آل على      

آمد آن سرو خرامانى که من مى‏ خواستم‏

سالها در خلوت دل اشک حسرت ریختم       

تا بیامد ماه کنعانى که من مى ‏خواستم‏

 دیده یعقوب جان من از آن شد پر فروغ     

کآمد آن خورشید رخشانى که من مى‏ خواستم‏

در بهاران چون هزاران شکوه‏ها کردم به دل       

تا به بار آمد گلستانى که من مى‏ خواستم‏

سر به زانوى ندامت مى ‏زنم در پاى دوست

تا رسد دستم به دامانى که من مى ‏خواستم‏

چون «امینى» همّت از پیر مغان کردم طلب 

یافتم آن گوهر جانى که من مى‏ خواستم‏

شعر کوکب رحمت‏

دکتر قاسم رسا

سحر از دامن نرگس بر آمد نوگلى زیبا 

گلى کز بوى دلجویش جهان پیر شد برنا

چه صبح آمد ز دریاى کرم برخاست امواجى 

که عالم غرق رحمت شد از آن امواج روح افزا

  خدا را ز آستین آمد برون دست درخشانى

که خط نسخ اعجازش کشیده بر کف موسى‏

سحر در نیمه شعبان تجلّى کرد خورشیدى

که از نور جبینش شد منوّر دیده زهرا

  قدم در عرصه عالم نهاد آن پاک فرزندى 

که چشم آفرینش شد ز نورش روشن و بینا

چه مولودى که همتایش ندیده دیده گردون

  چه فرزندى که مانندش نزاده مادر دنیا

  بصورت شبه پیغمبر بصولت تالى حیدر

به سیرت حجّت داور ولىّ والى والا

رخ او لاله رضوان خط او سبزه رحمت

لب او چشمه کوثر قد او شاخه طوبى‏

شهنشاه قَدَر قدرت که فرمان همایونش

چو منشور قضا گردد به هر کون و مکان اجرا

به ختم انبیا ماند چو خواند خطبه در منبر

به شاه اولیاء ماند چو تازد بر صف اعدا

لب لعل روانبخشش چو آید در سخن روزى 

پى بوسیدنش آید فرود از آسمان عیسى‏

جهان پیر چون یعقوب شد سرگشته و حیران

که شد آن یوسف ثانى به چاه غیب ناپیدا

  بیا اى خسرو خوبان حمایت کن تو از قرآن

  که شد پا مال دین حق ز شرّ و فتنه اعدا

شها چشم انتظاران را ز هجران جان به لب آمد 

بتاب اى کوکب رحمت چو خورشید جهان آرا

ز حد بگذشت مهجورى ز مشتاقان مکن دورى

رخ ماه اى نکو منظر مپوش از عاشق شیدا

  شبى در کلبه احزان قدم بگذار تا گردد

شب تاریک ما روشن لب خاموش ما گویا

تو گر لشکر بر انگیزى سپاه کفر بگریزد

تو گر از جاى برخیزى نشیند فتنه و غوغا

بیا اى کشتى رحمت که دنیا گشته طوفانى

چو کشتیبان توئى ما را رهان از جنبش دریا

توئى فرمانده مطلق امام و حجّت بر حق

توئى بر شیعیان سرور توئى بر بندگان مولا

«رسا» در مقدمت امروز اشک شوق افشاند

به امّیدى کز آن خرمن بچینند خوشه ‏اى فردا

شعر میلاد نور 

محمود شاهرخى (جذبه)

 امشب شب فرخنده میلاد نور است

بى پرده نور غیب مطلق دَر ظهور است‏

  امشب عیان گردید آن سرّ نهانى

کو خواند بر موسى حَدیث لن ترانى‏

امشب به بزم قدس، شورى عاشقانه است

لاهوتیان را از طرب بر لب ترانه است‏

نخل مراد انبیاء امشب ثمر داد

شاخ امید اولیاء بالید و بر داد

  در کارگاه غیب، نقشى تازه بستند 

امشب کتاب شرع را شیرازه بستند

بشکفت امشب سرّ حق در جان نرگس

سر زد گل توحید از دامان نرگس‏

سر زد ز بُرج غیب و از شرق حقیقت 

مهر منیر حق سنا بَرقِ حقیقت‏

آن کو که موعود امم سرّ کتاب است 

فرمانش نافذ، منطقش فصل الخطابست‏

آن مُنجى مستضعفان آن مصلح کل 

آن آفتاب معدلت مهر تفضُّل‏

  آن رکن شرع و أصل دین و عین ایمان

آن وارث علم رسول و روح قرآن‏

آن دُرّ درج معرفت آن بحر احسان 

کز وى رسد فیض خدا بر ملک امکان‏

آن طلعت حق مطلع انوار سرمد

  آن قُرّه العین على، نفس محمّد

  مهدى که در ملک بقا صاحب زمانست

  یادَش چراغ سینه مستضعفانست‏

  بادا طلوع کوکب این گوهر پاک 

فرخنده بر مستضعفان عرصه خاک‏

سرود ولادت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

مرآت ولایت ۵ – غلامرضا سازگار

قدم بـه چشـم مـا زدی یا اباصالح 
خوش آمدی! خوش آمدی! یا اباصالح 
تو شمع جمـع عالمی ماه زهرایی 
تو طور و محکماتی و نور و طاهایی 
تو منجــی جهانـی و یـاور مایی 
تو نـور حـی سرمـدی یا اباصالح 
قدم بـه چشـم مـا زدی یا اباصالح 
خوش آمدی! خوش آمدی! یا اباصالح 
**** 
تو جان جان عالمی جان به قربانت 
پدر شکفته چون گل از صوت قرآنت 
بوسه زده بـر دهـن و لب خندانت 
آینـــۀ محمّـــدی یــا ابـاصالح 
قدم بـه چشـم مـا زدی یا اباصالح 
خوش آمدی! خوش آمدی! یا اباصالح

****
ای صلوات کبریـا بـر گـل رویت 
ای همـۀ بهشتیـان سائـل کویت 
دست خدا، دست خدا دست و بازویت 
یا سیـدی یا سیـدی یا ابـاصـالح 
قدم بـه چشـم مـا زدی یا اباصالح 
خوش آمدی! خوش آمدی! یا اباصالح 
**** 
تویـی معـز الاولیـا یا ولی‌الله 
تویـی امیـد انبیـا یـا ولی‌الله 
به جـان فاطمـه بیـا یـا ولله 
چرا نهان ز ما شدی یا اباصالح 
قدم بـه چشـم مـا زدی یا اباصالح 
خوش آمدی! خوش آمدی! یا اباصالح 
**** 
سلام ما سلام ما به قیام تو 
دورد ما درود ما به صیام تو 
حقیقت وحی خدا در پیام تو 
امید آل احمـدی یا اباصالح 
قدم بـه چشـم مـا زدی یا اباصالح 
خوش آمدی! خوش آمدی! یا اباصالح 
**** 
جای تو خالی و جهان غرق نور تو 
تو غایبی و عـالمی در حضـور تو 
عبادت خالص ما شوق و شور تو 
مؤیـد و مؤیــدی یــا ابـاصالح 
قدم بـه چشـم مـا زدی یا اباصالح 
خوش آمدی! خوش آمدی! یا اباصالح 

سرود ولادت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

مرآت ولایت ۵ – غلامرضا سازگار

عید نجـات بشر آمد 
حجّت ثانی عشر آمد 
مهدی موعود! 
حجت معبود! 
عید میلادت مبارک 
**** 
کرده جهان بوی خدا حس 
از نفست ای گـل نـرگس 
مسیح عالـم! 
قبلــۀ آدم! 
عید میلادت مبارک 
**** 
بر لب تـو ذکر خداوند 
بر لب زهرا گل لبخند 
یوسف زهرا! 
امید دل‌ها! 
عید میلادت مبارک 
تو آرزوی شهـدایی 
منقتم خون خدایی 
امید احمـد! 
روح محمّد! 
عید میلادت مبارک 
**** 
ای مــه دلربــای بابا 
قرآن بخوان برای بابا 
امـام قـرآن! 
تمـام قـرآن 
عید میلادت مبارک 
**** 
حیدر و احمد به تو نازند 
آل محمّـد بـه تـو نازند 
تو جان جانی 
جــان جهانی 
عید میلادت مبارک 
**** 
کعبـه بـود در انتظارت 
حسین گشته بی‌قرارت 
چشم سپاهت 
بود به راهت 
عید میلادت مبارک 

یا صاحب‌الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

مرآت ولایت ۵ – غلامرضا سازگار

مصحف روی تـو و چشـم گنهکار من  

از چه منم عار تو؟ از چه تویی یار من؟  

گر بپسندی مـرا نــاز بـه عالـم کنـم  

ور بفـروشی مــرا کیست خریـدار من؟  

نخلــۀ خشکیــده‌ام بــار نــدارم ولی  

شکر، خـدا را که شد کوه غمت بار من  

گرچه نکردی ظهور من به حضور توام  

طلعت پنهان توست شمع شب تار من  

هرچه تو گویی بـدم، باز نکـردی ردم  

گرچـه فـراق رخت بـوده سـزاوار من  

بس‌که گنـه کـرده‌ام نامه سیه کرده‌ام  

وصل تو هم می‌شــود بـاعث آزار من  

مهلت وصلم که نیست طاقت هجرم که نیست  

پس تو بیـا و گره بـاز کـن از کار من  

تـا کـه قبـولت فتـد گریــۀ ناقــابلم  

گرچه سیاهم بزن خنده به رخسار من  

شمع دل عالمـی بــا همگان همدمی  

دور تـو پـر می‌زنـد مـرغ دل زار مـن  

«میثم» دار تــوام یـار نــه عـار توام  

غیـر ثنـای شمـا نیست در آثـار مـن      

مرآت ولایت – غلامرضا سازگار

زین کوتهی عمر و زیـن غیبت طولانی  

عمـری بـه تمنـایت بـا یـاد قـدم‌هایت  

از پـارۀ دل کـردم پیـوسته گـل افشانی  

گردیـده سیـه روزم می‌سازم و می‌سوزم  

دارم بـه جگـر پنهـان صـد شعلۀ پنهانی  

با روی تو در پاییز گیتی‌ست چو فروردین  

بی‌تـو همـه جا زنـدان مردم همه زندانی  

یا آن که نهان استی خورشید جهان استی  

دل می‌بــری از عالـم بــا چهـرۀ نورانی  

بـا چشـم خیـال خـود تا یاد رخت کردم  

عالم همه جا شد روز حتـی شب ظلمانی  

تنها نه همین بلبل در وصف تو می‌خواند  

گل‌ها همـه گردیدند مشغول غزلخوانی  

ای جانِ جهان‌پرور ای عبد خدا منظـر  

بازآی و خدایی کن در کسوت انسـانی

  بازآ و مــداوا کــن پیشانــی جدت را  

خون پاک کن ای مولا زآن صورت و پیشانی  

«میثم!» همه شب باید کوشی به دعا، شاید  

گیــرد بــه دعـا پایــان ایـام پریشانی    

ظهور و حضور

مرآت ولایت ۵ – غلامرضا سازگار

حــرام بــاد مــرا فیـض دیـدن رویـت  

اگر دهم دو جهان را به یک سـر مـویت  

به هـر کجـا کـه روم زائـر جمـال تـوام  

به هر طرف که نهم رو دلم بـود سـویت  

قبـول نیـست نمــازم بـه پیشگـاه خـدا  

مگـر کـه سجـده بیـارم به طاق ابرویت  

تو غایبی و من احساس می‌کنم هر شب  

که در کنـار تـو بنشستــه‌ام بـه پهلویت  

تو را ظهور خوش است و مرا حضور خوش است  

ظهـور کـن کـه رسانـم حضور در کویت  

اگرچه جای تو خالی‌ست ای تمام ظهور  

پـر اسـت مـلک خداونــد ز هیاهــویت  

تمــام عالمیـان را مقــام خضـر دهند  

بـه شـرط آن‌ که بنـوشند آبی از جویت  

رخـت ندیده و خندیـده بـر گـل رویت  

فقـط نـه شهـر سمـرقند یـا بخــارا را  

نمی‌دهم دو جهان را به خـال هندویت  

نشسته «میثم» دل‌خسته بر سر راهت  

که سایه‌ای بـه وی افتد ز قد دلجویت    

در ولادت حضرت بقیه‌الله عجل الله تعالی فرجه الشریف

مرآت ولایت ۵ – غلامرضا سازگار

ای آخریـن امید رسـالت خوش آمدی  

خورشید آسمـان عـدالت! خوش آمدی  

سر تا به پات قدر و جلالت! خوش آمدی  

بنیان‌کن اساس ضلالت! خوش آمدی  

با مقدم تو گشت زمین رشک آسمان  

عجل علی ظهورک یا صاحب‌الزمان  

****  

اسلام بـا ولادت تـو بـاز جـان گرفت  

روی ندیـدۀ تـو دل از آسمـان گرفت  

دیـن بـا ولایتت شرف جاودان گرفت  

«حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت»  

جاء الحقت رسید بـه گوش جهانیان  

عجل علی ظهورک یا صاحب‌الزمان  

****  

ای از خدا سلام به جسم و به جان تو  

آوای وحـی می‌شنــوم از زبــان تو  

دل‌بـرده از پـدر ز مـلاحت بیان تو  

قرآن بخوان که بوسه زند بر دهان تو  

ای عمر وحی از نفست گشته جاودان  

عجل علـی ظهورک یا صاحب‌الزمان  

****  

میـلاد تو ولادت خوبان عالم است  

عید هزار موسی و عیسی‌بن‌مریم است  

میـلاد اهـل‌بیت رسول مکرم است  

میـلاد دیگـر شهـدای مکرم است  

میـلاد سیدالشهــدا را دهـد نشـان  

عجل علی ظهورک یا صاحب‌الزمان  

****  

بازآ که اولیای خـدا چشم‌شـان به توست  

یـاران سیدالشهــدا چشم‌شـان به توست  

سرهای تشنه گشته جدا، چشم‌شان به توست  

مکه، مدینه، کرب‌و‌بلا چشم‌شان به توست  

کعبه گشوده چشم به راه تو همچنان  

عجل علی ظهورک یا صاحب‌الزمان

****  

ما از تو دور و جای تو پیوسته بین ماست  

روی ندیـده‌ات همـه جا نور عین ماست  

چشم انتظار ماندن ما دین و دِین ماست  

جمعـه گــواه نالـۀ ایـن الحسین ماست  

یک جمعه این سوال نیفتاده از زبان  

عجل علی ظهورک یا صاحب‌الزمان  

****  

تو خود شبان و این رمه در انتظار توست  

چشم جهانیـان همـه در انتظار توست  

مولا! بیـا کـه فاطمـه در انتظار توست  

خورشید نهـر علقمـه در انتظار توست  

بر بازوی عموی خود این جمله را بخوان  

عجـل علی ظهـورک یا صاحب‌الزمان  

****  

تو غایبی و خلق جهان در حضور توست  

ملک خـدای عزوجـل غـرق نـور توست  

جای تو خالی است و جهان پر ز نور توست  

آقـای عیدهــا همـه روز ظهــور توست  

از چشم ما نهانی و در عالمی عیان  

عجل علی ظهورک یا صاحب‌الزمان  

****

بی تـو شـب سیــاه شـده روزگار ما  

بی ‌تو شده است خنده گل نیش خار ما  

رنـگ خـزان گرفتـه سراسر بهـار ما  

بــازآی ای قــرار دل بـی‌قــرار ما  

بازآ که ذکـر مـا شده الغوث الامان  

عجل علی ظهورک یا صاحب‌الزمان  

****  

کی می‌شود که پای به چشم بشر نهی؟  

عمامــۀ رسـول خـدا را به سر نهی  

بر قلب دشمنـان ولایت شـرر نهی  

تا یک نظر به جـانب اهل نظر نهی  

رخ بر تمـام منتظـرانت دهـی نشان  

عجل علی ظهورک یا صاحب‌الزمان  

****  

ای زخــم پیکـر شهــدا بی‌قرار تو  

چشم علی به دست تو و ذوالفقار تو  

فریـاد انتقـام شهیـدان شعـار تو  

لبخند می‌زند عموی شیرخوار تو  

کای دست انتقـام خداونـد لامکان!  

عجل علی ظهورک یا صاحب‌الزمان  

دست حقّی و کاتب لوح و قلم تویی  

بهـر ظهـور، بیـن امامان علم تویی  

بگشای رخ که هادی کل امم تویی

  مـولا! بیـا! بیـا! کـه امام حرم تویی  

گویـد بـلال بـر تـو به بام حرم اذان  

عجل علی ظهورک یا صاحب‌الزمان  

****  

ای دست اولیــای الهـی به دامنت  

جوشن کبیر در صف پیکار جوشنت  

پیـــراهن حسیــن، بـرازندۀ تنـت  

«میثم» تمام چشم شده بهر دیدنت  

چشمش بود به راه تو، اشکش به رخ روان  

عجـل علـی ظهورک یا صاحب‌الزمان    

در ولادت حضرت صاحب‌الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

    مرآت ولایت ۵ – غلامرضا سازگار

عیـد است ولـی عیـد قیـام بشریت  

در پرتــو میــلاد امـــام بشــریت  

بـا دست کــرم ذات خداونـد تعـالی  

زد سکــۀ اقبــال بــه نـام بشریت  

از خم طهورا که خدا ساقی آن است  

بـا دست خـدا پـر شده جام بشریت  

امشب ببر ای باد صبا پیشتر از صبح  

بـر سامـره پیـوسته سـلام بشـریت  

عالم همـه‌جـا وادی طــور است ببینید!  

در دست حسن مصحف نور است ببینید  

****  

خیزیـد همـه سـورۀ والشمس بخـوانید  

گل در قـدم مهــدی موعــود فشـانید  

از جـام شرابـی که خـدا ساقی آن است  

پیوستــه بنوشیـد و بـه یـاران بچشانید  

تنها نه فقط شب، شبِ مهدی‌ست، بگویید  

میــلاد ائمــه اسـت بدانیــد بدانیـــد  

خیزیـد و ببندیــد همـه بار سفر را  

محمل به سوی کعبۀ مقصود برانید  

امشب خبری خوش به بنی‌فاطمه آمد  

بـوی گـل نـرگس بـه مشام همه آمد  

****

عیـد ملک و جـن و بشر باد مبارک

  بـر شـانۀ خورشیـد قمـر باد مبارک  

طوبـای امیـد همه خوبان جهـان را  

در نیمـۀ ایــن مـاه ثمـر باد مبارک

  آوای خدا می‌شنوم از لب مهدی  

این زمزمـه بر مرغ سحر باد مبارک  

پیغـام خـدا را برسانیــد بـه نرگس  

کای مـادر فرخنده! پسر بـاد مبارک  

ای خیل ملک پیش روی مادر مهدی  

آییــد و بگردیـد بـه دور سـر مهدی  

****  

دیدید همه کعبۀ روح شهدا را  

دیدید همه آینـۀ غیب‌نمـا را  

دیدید همه بر سر دست حسن امشب  

هنگام سحر صورت مصباح‌ هـدی را  

امشب همه بـار سفـر سامـره بستیم  

داریم بـه دل شوق تماشـای خـدا را  

از مرغ سحـر بـا گل لبخنـد بپرسید  

کی دیده در آغوش سحر شمس ضحی را  

یاران! شب عیـد آمده بیدار بمانید  

باید همه از فاطمه عیدی بستانید  

****  

این جان جهان، جان جهان، جان جهان است  

این روح روان، روح روان، روح روان است  

این چارده آیینه جمال است به یک حسن

  آنجا که عیان است چه حاجت به بیان است

  ایـن ختـم ائمــه اسـت بدانیـد بدانیــد

  چونـان کــه نبی خاتـم پیغامبران است  

گــر کفــر نبــاشد بگـذارید بگـــویم  

چشمان خـدا بـر مـه رویش نگران است  

هر لحظه پدر شیفتۀ تاب و تب اوست  

ناخـورده لبن آیـۀ قرآن به لب اوست

  این است که دادنـد امامـان خبرش را  

داده است خدا مژدۀ فتـح و ظفرش را  

تا آیـۀ قـرآن بـه لـبش بود، مـلایک  

دیدنـد به لـب خنـدۀ شـوق پدرش را  

ای کاش نبی بود که بوسد چو حسینش  

تنها نه دهان بلکه ز پا تا به سرش را  

جاءالحـق بـازوش کـه دیدیـد ببینید  

نقش زهـق‌البـاطل دست دگـرش را  

این نور دل فاطمه فرزند حسین است  

بر لعل لبانش گل لبخند حسین است

  ای خلـق جهـان منتظر روز ظهورت!  

پیوستـه زمـان منتظـر روز ظهـورت  

هم در غم هجران تو پیران همه مردند  

هم نسـل جـوان منتظر روز ظهورت  

بلبل سر هر شاخـه غزلخـوان فراقت  

گل‌هـای خـزان منتظـر روز ظهورت  

تو یوسف گم‌گشتۀ اسلام چو یعقوب  

بـا قـد کمـان منتظـر روز ظهـورت  

یعقوب به ما مژده دهد آمدنت را  

از مصر شنیدیم بوی پیرهنت را  

****  

ای دست خدا! دست خدا یار تـو باشد  

بازآ که حـرم عـاشق دیـدار تـو باشد  

بازآ که حسین‌بن‌علی چشم به راه است  

بازآی کــه عبـاس علمـدار تـو باشد  

تو یوسف زهرایی و صد یوسف مصری  

سردرگم و جان بر کف بازار تـو باشد  

بازآی که هفتاد و دو سربـاز حسینی  

دلباختــۀ مکتـب ایثــار تـو بــاشد  

تو پاسخ فریـاد امـام شهدایی

  تو منتقم خـون امام شهدایی  

****  

بازآی که آییـن پیمبـر بـه تـو نازد  

بازآ که علـی، فاتح خیبـر به تو نازد  

روزی که بگیری به کفت تیغ علی را  

آن روز ببیننـد که حیـدر به تو نازد  

روزی که ز قبر، آن دو نفر را تو درآری  

حق است که صدیقۀ اطهر به تو نازد  

آن روز ببیننـد همــه بـا گـل لبخند  

بر شانـۀ بابا علـی‌اصغـر بـه تـو نازد

  ای وسعت ملک ازلی محفل نورت  

ما عیـد نداریـم مگـر روز ظهورت  

****  

از لالــۀ زخـم شهــدا خنـده برآید  

کای منتظران! منتظران! منتَظَر آید

  از چار طرف چشم گشاییـد به کعبه  

تـا سوی حرم حجت ثانـی‌عشر آید  

این یکه‌سواری که نهد روی به کعبه

  مهدی‌ست که از بهر نجات بشر آید

  چشم همه روشن که به فرمان الهی

  از پیــرهن یــوسف زهـرا خبـر آید  

«میثم» چه نکو گفت تو را دوست که شاید

  ایـن یار سفـر کـرده همیـن جمله بیاید

داروی زخم

یک ماه خون گرفته ۵ – استاد سازگار  

ای دادخــواه عتــرت و قـــــرآن بیا بیا   وی زخـم دیـن به تیغ تو درمان بیا بیا
از زخـم هـر شهیـد ندا می‌شود بلند   کــای التیـــام زخــم شهیدان! بیا بیا
تاچند شیعه نالۀ «یابن‌الحسن» زند؟   ای شیعــه را پنــــاه و نگهبـان بیا بیا
تاکی سرحسین به دروازه‌های شام   بـر نـــی کنـد تـــلاوت قـــرآن؟ بیا بیا
تا کی گُلان سوختـۀ وحی، پای‌شان   خــونین بـــوَد ز خـــار مغیلان؟ بیا بیا
تاکی میان مقتل خون دست و پا زند   جدّت، حسین با لب عطشان، بیا بیا
تا کی مهار ناقۀ زینب به دست شمر   بااشک چشم و موی پریشان؟بیا بیا
تا کی ز ســوز سوختن خیمه‌هایتــان   در قلـب شیعـه آتـش سوزان؟ بیا بیا
تا کی بـه خــاک دامن گـودال قتلگاه   جسم حسین،زخمی و عریان؟بیا بیا
درمان درد عترت و قرآن ظهور توست   داروی زخـــــم‌هـای فـــــراوان! بیا بیا

«میثم»که هست مرثیه‌خوان در غم حسین
خــــواند تــــو را بـــه دیـــدۀ گــریان: بیا! بیا!

می آیی

یک ماه خون گرفته ۵ – استاد سازگار 

نگـــاه رحمتت بــر مـــاست؛ می‌دانم که می‌آیی
ز اشــک دوستـان پیداست؛ می‌دانم که می‌آیی
گـذشته چـــارده قـــرن و هنــوز ای یــوسف زهرا
تــو تنهـــا و علـی تنهــاست می‌دانم که می‌آیی
بــه گـــوش شیعـــه از پشـتِ در آتــش‌زده گویی
صـــدای نالــۀ زهــــراست می‌دانــم کــه می‌آیی
بـه یــاد کـــربلا، کــــرب و بلا شــد عـــالم امکان
زمــان، هـر روز عاشوراست، می‌دانم که می‌آیی
هنـــوز آیــــات قــــرآن از لـب جــدّت بــه نوک نی
بـه گــوش زینـب کبـراست، می‌دانـم که می‌آیی
بــه یـــــاد آب‌آب تشنگــــان، چشـــــم محبـــانت
ز اشک و خون دل دریاست، می‌دانم که می‌آیی
هنــوز آن زخـم پیکـانی که بر چشم عمویت خورد
به چشم خون‌فشان ماست می‌دانم که می‌آیی
تمــــاشـای خیــــالیِّ ســـر اصغـــر بـه نــوک نی
شــرار آتــش دل‌هــاست می‌دانــم کــه می‌آیی
بــه خــون پــاک مظلـومانِ عالم می‌خورم سوگند
کــه مهدی مصلـح دنیـاست می‌دانم که می‌آیی
                           اگرچه غایبی «میثم» به چشم خویش می‌بیند
                           لــوای دولتت بـــرپاست می‌دانــم کـــه می‌آیی

یا مهدی عجل الله تعالی فرجه شریف

صیام تا قیام ۴ – غلامرضا سازگار

ای مصلح حقیقی عالم بیا بیا  

وی منجی همیشۀ عالم بیا بیا  

بی روی تو نشاط، هم از ما گرفته رو  

عالم شده است خیمۀ ماتم بیا بیا  

بالله قسم تو وارث دین پیمبری  

ای زادۀ پیمبر اکرم بیا بیا  

از آن زمان که سرو قد فاطمه خمید  

مانده هنوز قامت ما خم بیا بیا  

از لحظه‌ای که صورت زهرا کبود شد  

بر روی ماست هاله‌ای از غم بیا بیا  

با یاد حنجری که بریدند از قفا  

هر روز ماست ماه محرم بیا بیا  

در سوک سینه‌ای که سَنان با سِنان  

شکافت سوزد هنوز سینۀ ما هم، بیا بیا  

بر طفل شیرخوار شما، شیعه شیر ناب  

از اشک دیده کرده فراهم بیا بیا  

از لحظه‌ای که عمه‌‌ات آمد به قتلگاه  

شد قتلگاه، وسعت عالم بیا بیا  

از شعله‌های دامن طفل یتیمتان  

سوزد هنوز سینۀ «میثم» بیا بیا    

هم عدد

صیام تا قیام ۴ – غلامرضا سازگار

 مدینه، مکه، نجف، کاظمین، کرب‌و‌بلایی  

عزیز مصر ولایت! ولی عصر! کجایی؟  

صفا و مروه و حجر و حطیم و کعبه و زمزم  

تمام، دیده به ره دوختند تا تو بیایی  

گهی به سامره گاهی کنار مسجد کوفه  

گهی برای زیارت کنار قبر رضایی  

بیا که پرچم خون خداست چشم‌به‌راهت  

بیا که منتقم خون سیدالشهدایی  

خدا کند به حرم با دو چشم خویش ببینم  

که بین حجر و حجر رخ به حاجیان بنمایی  

رسد ندای انا المهدی‌ات ز کعبه به عالم  

از این ندا همه را جان دهی و دل بربایی  

سپاه بدر و سپاه تو هم عدد بود آری  

تو در مقام و جلال و شرف، رسول خدایی  

ز چشم خود گله دارم نه از تو ای گل نرگس  

که با منی همه جا و نبینمت به کجایی  

پیمبر است به شهر مدینه چشم‌به‌راهت  

که اشک ریزی و بر انتقام فاطمه آیی  

دعای شیعه همین ذکر «میثم» است که  

گوید عزیز فاطمه! مولا! بیا تو صاحب مایی    

دولت جاوید

صیام تا قیام ۴ – غلامرضا سازگار

خدا کند که سحر بعد شام تار بیاید  

دعا کنید که روز ظهور یار بیاید  

چو نخل خشک بگیرید دست خویش به بالا  

دعا کنید که نخل دعا به بار بیاید  

جهان ز روی محمد بهار بود، خدا را  

دعا کنید که بار دگر بهار بیاید  

دعا کنید که بر انتقام خون شهیدان  

عزیز فاطمه با چشم اشکبار بیاید  

دعا کنید که با پرچم امام شهیدان  

یگانه منتقم خون کردگار بیاید  

دعا کنید که این صبح جمعه از سوی مکه  

قرار آخر دل‌های بی‌قرار بیاید  

دعا کنید علمدار داد و قسط و عدالت  

ز مکه با علم نصر و ذوالفقار بیاید  

دعا کنید در این قحط سال نور، خدا را  

که آفتاب از آن سوی کوهسار بیاید  

دعا کنید به خون گلوی لاله‌عذاران  

که باغبان ولایت به لاله‌زار بیاید  

دعا کنید ز سوز درون خویش چو «میثم»  

که صبح دولت جاوید هشت و چار بیاید    

یا مهدی عجل الله تعالی فرجه شریف

صیام تا قیام ۴ – غلامرضا سازگار 

برده ندیده دل ز ما صورت دلربای تو  

جلوه‌گر از نقاب، هم روی خدانمای تو  

مصلح کل عالمی منجی نسل آدمی  

دست خداست سیدی! دست گره‌گشای تو

پیش‌تر از ولادتم مهر تو بوده عادتم

تو بودی آشنای من، من شدم آشنای تو

همدم سینه‌خستگان! یاور   دل‌شکستگان!

 ای همه جا کنار من بگو کجاست جای تو

  تو کعبه‌‌ای تو زمزمی ذکر بگو مگر دمی

  رسد به گوش عالمی زمزمۀ دعای تو  

چه می‌شود که دل برد دیدۀ تو ز دست ما  

چه می‌شود که گل کند بوسۀ ما به پای تو  

خوش آن دمی که بنگرد شهید دشت کربلا  

پرچم سرخ خویش را بر سر شانه‌های تو  

رو به سوی مطاف کن طواف کن طواف کن  

تا ببرد دل از حرم چهرۀ دلربای تو  

صدایت از حرم رسد به گوش عالمی،ولی  

خوشا کسی که در حرم می‌شنود صدای تو  

سلطنت بهشت را خنده زنان رها کند  

«میثم» اگر شبی شود پشت دری گدای تو    

سرود دیگر حضرت مهدی علیه السلام

مرآت ولایت ۴ – غلامرضا سازگار

ز گهـوارۀ مهدی شود بوی خدا حس
بریزید گل یاس به پـای گل نرگس
شـده سامـره گلشن
حسن چشم تو روشن
****
بگیرید به کف جانکه دلـدار رسیده
بیاییـد که یوسفبـه بـازار رسیده
شـده سامـره گلشن
حسن چشم تو روشن
****
نبی را ثمـر آمدعلـی را قمـر آمد
رضا را جگر آمدحسـن را پسر آمد
شـده سامـره گلشن
حسن چشم تو روشن

****
به رخ سورۀ فرقان بـه لب آیۀ قرآن
کفش بحر کرامت دلش مرکز ایمان
شـده سامـره گلشن
حسن چشم تو روشن
****
در این دورۀ غیبت نشستیم حضورش
همـه منتظرم من بـه امیـد ظهورش
شـده سامـره گلشن
حسن چشم تو روشن
****
بـه یــارب امامـان به آمین محمّد
به کامل به ظهورششود دین محمد
شـده سامـره گلشن 
حسن چشم تو روشن
**** 
خبر بر همه عالم رود سینه به سینه
کـه ریحانـۀ زهرا می‌آیـد بـه مدینه
شده سامـره گلشن
حسن چشم تو روشن