اخبار پزشکی و سلامت / پژوهشگران دانشگاه ژنو(UNIGE)، روش جدیدی را برای آزمایش کردن داروهای مختلف بر روی بیماران مبتلا به سرطان، البته بدون استفاده از بدن بیمار یا انجام آزمایش بر روی حیوانات ابداع کردند.
به گزارش ایسنا و به نقل از دانشگاه ژنو، تعیین بهترین روش درمان برای سرطان روده بزرگ مسئله‌ای چالش برانگیز است، چرا که پاسخ هر بیمار به شیمی درمانی به طور قابل توجهی متفاوت است. با این حال، به تازگی تیمی از پژوهشگران دانشگاه ژنو (UNIGE) روش جدیدی را برای درمان سرطان از طریق آزمایش بر روی تومورهای مصنوعی ابداع کرده‌اند.
پژوهشگران دانشگاه ژنو (UNIGE)، روشی نوآورانه را برای تست کردن داروهای مختلف بر روی بیمار، البته بدون استفاده از بدن بیمار یا انجام آزمایش بر روی حیوانات کشف کرده‌اند. در این روش، آنها از ارگانوئیدها، کپی‌های کوچک اندام‌ها و بافت‌های مشتق شده از خود بیماران استفاده کردند و آنها را در معرض درمان قرار دادند. سپس نتایج این آزمایش‌ها در یک مدل گردآوری شد. این روش راه را برای درمان‌های شخصی و پیشرفته در برابر انواع مختلف سرطان و نیز بیماری‌های دیگر هموار می‌کند.
بر اساس آمارها، سالانه حدود یک و نیم میلیون نفر به سرطان مبتلا می‌شوند و حدود ۷۰۰ هزار نفر از آنها از بین می‌روند. پس از سرطان ریه، سرطان روده بزرگ، دومین سرطان مرگبار در جهان شناخته شده است. درمان این سرطان در درجه اول بر اساس ترکیبی از شیمی درمانی به نام FOLFOXIRI است، اما عوارض جانبی و نیز میزان اثر بخشی این روش در بیماران متفاوت است و استفاده از این روش در بیشتر بیماران منجر به نوعی مقاومت دارویی می‌شود.
George M. Ramzy، پژوهشگر فوق دکترا در دانشکده علوم دارویی دانشکده علوم UNIGE و اولین نویسنده این مطالعه، توضیح می‌دهد: «این ریز بافت‌ها اندام نیستند». آنها تفاوت‌های فیزیولوژیکی مهمی دارند، مانند نداشتن سیستم عروقی یا عصبی. با این حال، آنها مدل‌های بسیار موثری برای تست درمان‌ها هستند.»
دانشمندان کار خود را با بافت سرطانی گرفته شده از بیماران درمان نشده در بیمارستان‌های دانشگاه ژنو (HUG) آغاز کردند. آنها با کشت سلول‌های بنیادی از این بافت‌ها که به تدریج خود را به ساختاهای سه بعدی تقسیم کردند توانستند ارگانوئیدها (organoid) را از تومور هر بیمار تولید کنند.
ارگانوئیدها، سیستم‌های کشت سلولی سه بعدی هستند که می‌توان آنها را «ارگان‌های کوچک» یا شبه اندام نامید، زیرا می‌توانند برخی از ویژگی‌های مهم مانند تنوع چند سلولی و حتی عملکردی اندام‌های واقعی را تقلید کنند.
این آواتارهای تومور در معرض طیفی از هفت درمان قرار گرفتند که در حال حاضر مورد استفاده بالینی قرار دارند. بسته به پاسخ هر ارگانوئید، ترکیب و دوزهای این درمان‌ها تطبیق داده شد. همه نتایج به‌صورت ریاضی برای پیش‌بینی اثربخشی و دوز بهینه برای هر ارگانوئید، یعنی برای هر بیمار، مدل‌سازی شدند.
این رویکرد نوآورانه، بدون مدل‌های حیوانی، به تازگی به ثبت رسیده است. این درمان شخصی برای بسیاری از انواع سرطان، همچنین برای سایر بیماری‌ها مانند بیماری‌های قلبی عروقی یا ویروسی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این زمینه، آزمایش‌هایی برای سرطان کلیه نیز در حال انجام است.
برای این تیم تحقیقاتی، گام بعدی کار کردن بر روی ارگانوئیدهای تومورهای سرطان روده بزرگ است که از قبل درمان شده‌اند، اما نشانه‌هایی از مقاومت را نشان می‌دهند. همچنین کوتاه کردن فرآیند بهبود به همراه اثربخشی درمان، یکی از اهداف این مطالعه خواهد بود.
این یافته‌ها به تازگی در ژورنال Experimental & Clinical Cancer Research منتشر شده است.